Solution Mining Techniques at Łężkowice Salt Deposit - from the history of brine production in the Sub-Carpathian region

Abstract

Złoże soli kamiennej w Łężkowicach leżące na Podkarpaciu na wschód od Krakowa było eksploatowane metodą ługowniczą z powierzchni w latach 1968-1988. Do produkcji solanki zastosowano kilka odmian technologicznych ługowania. Wraz z postępem wydobycia na polach eksploatacyjnych rozwinęły się niecki osiadań, powstały liczne zapadliska i doszło do zasolenia rzeki Raby. Przez wiele lat podczas eksploatacji i po jej zakończeniu trwały próby zapobiegania destrukcji powierzchni poprzez podsadzanie komór. W artykule scharakteryzowano techniki ługownicze oraz skutki ich stosowania wyrażające się niewłaściwym rozwojem komór. W 2008 roku proces likwidacji kopalni oraz szkód górniczych na powierzchni został zakończony a teren dawnej kopalni - zrekultywowany. Celem artykułu jest zreasumowanie doświadczeń Otworowej Kopalni Soli "Łężkowice" w dziedzinie technik ługowniczych w roku jej ostatecznej likwidacji.The rock salt deposit Łężkowice occurs in the Sub-Carpathian region to the east of Krakow. The deposit was exploited by solution mining from the surface since 1968 to 1988. Several solution mining techniques were applied in the mine for brine production. Consequently to the progress of the brine output, the subsidence troughs were developed on the well field, numerous sinkholes were created and then the salinity of Raba river appeared. During the exploitation and many years after the mine closure the great attempts were carried out to limit the surface damages by salt caverns backfilling. In the article several leaching techniques applied in the Łężkowice mine are presented as well as the resulting incorrect cavern development. The process of backfilling, leveling of surface damages and mining area recultivation finished in 2008. The goal of the article is the recapitulation of the solution mining experience in the "Łężkowice" mine in the year of its final closure