Το ζήτημα της προσωπικής ταυτότητας στον φιλοσοφικό στοχασμό του Locke και οι επιρροές του σε σύγχρονες θεωρήσεις

Abstract

Η εργασία μου αναφέρεται στη θεωρία του Locke για το ζήτημα της προσωπικής ταυτότητας και στις επιρροές που άσκησε στη διαμόρφωση των κριτηρίων προσωπικής ταυτότητας και σε εκπροσώπους της Αναλυτικής φιλοσοφίας του 20ου αιώνα. Στο Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση στο κεφάλαιο «Οf Identity & Diversity» ο Locke αναπτύσσει διεξοδικά τη θεωρία του για την προσωπική ταυτότητα, η οποία αποτελεί και το κύριο μέρος της προβληματικής μου, καθώς θεωρώ ότι αποτελεί σημείο αναφοράς για όλες τις μετέπειτα θεωρίες. Για τον Locke η προσωπική ταυτότητα βεβαιώνεται από τη συνείδηση, η οποία συνδέει σκέψεις και πράξεις ενός δρώντος υποκειμένου. Στο δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας μου παρουσιάζω τα κριτήρια προσωπικής ταυτότητας. Ειδικότερα αναφέρομαι στο σωματικό κριτήριο, το κριτήριο του εγκεφάλου, στο φυσικό κριτήριο και στις αντιρρήσεις πάνω σε αυτό, στο κριτήριο της μνήμης που συνδέεται με τη θεωρία του Locke και στο κριτήριο της ψυχολογικής συνέχειας. Στις αντιρρήσεις στη θεωρία του Locke αναπτύσσεται η άποψη του Butler για τον κυκλικό χαρακτήρα της θεωρίας του Locke για την προσωπική ταυτότητα. Μια δεύτερη γραμμή αντιρρήσεων, που εκθέτω, είναι το επιχείρημα του αναδιπλασιασμού του Williams και καταλήγω στο αναθεωρημένο ψυχολογικό κριτήριο. Τέλος, παρουσιάζω την ντετερμινιστκή θέση και το επιχείρημα του Parfit στο οποίο θα επανέλθω στο τέλος της εργασίας. Στο τρίτο κεφάλαιο, αναφέρομαι στις βασικές θέσεις του Γάλλου φιλοσόφου Paul Ricoeur (1913-2005) για την προσωπική ταυτότητα και την αφηγηματική ταυτότητα όπως αναπτύσσονται στην Πέμπτη Μελέτη του βιβλίου του «Ο ίδιος ο εαυτός ως άλλος». Η θέση του Ricoeur εστιάζει στη συμβολή της αφήγησης στη διαμόρφωση της έννοιας του εαυτού. Το στοιχείο της υποκειμενικότητας στη διαμόρφωση της προσωπικής ταυτότητας συνδέει τη φιλοσοφία του Locke με τη φιλοσοφία του Ricoeur. Ολοκληρώνω την εργασία αναπτύσσοντας τη συμβολή των «puzzling cases» του Βρετανού φιλοσόφου Derek Parfit (1942-2017) του έργου του «Reasons and Persons», στο ζήτημα της ταυτότητας.My work focus on Locke's account of personal identity and its influences on the formulation of personal identity theories. In the chapter "Of Identity & Diversity” of his book “An Essay concerning Human Understanding”, Locke thoroughly develops his theory of personal identity, which is also the main part of my dissertation because I think it is a point of reference for all subsequent theories. For Locke personal identity is assured by consciousness, which joins thoughts and actions of an acting subject. In the second chapter of my work I present the criteria of personal identity. In particular, I refer to the brain criterion, the physical criterion and the objections to it, the memory criterion associated with Locke's theory and the criterion of psychological continuity. Butler followed by Williams develop their objections against Locke’s circular character theory with the later’s argument of reduplication and I come to the revised psychological criterion. Finally, I present the determinacy thesis and Parfit’s argument in which I will return to the end of my work. In the third chapter, I refer to the main ideas of the French philosopher Paul Ricoeur on personal identity and narrative identity as developed in his fifth study of "Soi-même comme un autre". Ricoeur's thesis focuses on the narrative's contribution to the formation of the idea of self. The trait of subjectivity in the formation of personal identity connects Locke's with Ricoeur's account. I complete this work by developing the contribution of the “puzzling cases” of British philosopher Derek Parfit in his book "Reasons and Persons" to the problem of personal identity

    Similar works