Η συχνότητα των κρίσεων και καταστροφών που συμβαίνουν ανά τον κόσμο αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, με μεγάλες επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο, στις ανθρώπινες δομές και στο περιβάλλον, ενώ στα άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες οι επιπτώσεις είναι έτι περισσότερο δυσμενείς λόγω των προκλήσεων που αυτά εξ ορισμού αντιμετωπίζουν.
Μεγάλο τμήμα της διαδικασίας αντιμετώπισης μιας καταστροφής, συχνά αποτελεί η καταφυγή και διαμονή του πληγέντος πληθυσμού σε έκτακτα καταλύματα, τα οποία όμως πολλές φορές δεν παρέχουν ένα βιώσιμο περιβάλλον για τα άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, με αποτέλεσμα να τους δημιουργούνται περαιτέρω προβλήματα.
Για να είναι ομαλή η διαβίωσή τους στα καταλύματα αυτά, απαιτείται είτε ο εξαρχής κατάλληλος σχεδιασμός είτε η εκτέλεση τροποποιήσεων ή βελτιώσεων στις υφιστάμενες δομές, καθώς επίσης και η σχετική εκπαίδευση αλλά και συνεργασία του αρμόδιου προσωπικού.
Στο Κεφάλαιο 1 της παρούσας εργασίας γίνεται μια επεξήγηση των βασικών εννοιών και ορισμών που σχετίζονται με τη θεωρία της διαχείρισης κρίσεων και καταστροφών.
Στο Κεφάλαιο 2 γίνεται αναφορά στις κατηγορίες των ευπαθών ομάδων, με τα ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά έκαστης.
Στο Κεφάλαιο 3 εξετάζονται τα είδη των έκτακτων καταλυμάτων ανά κατηγορίες, ενώ γίνεται επεξήγηση των βασικών τεχνικών προδιαγραφών τους καθώς και της οργάνωσης και του τρόπου λειτουργίας τους.
Στο Κεφάλαιο 4 αναλύονται τα ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση των ατόμων που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες σε σχέση με τα έκτακτα καταλύματα κατά την αντιμετώπιση κρίσης ή καταστροφής, ομαδοποιημένα ανά τύπο ευπαθούς ομάδας.
Στο Κεφάλαιο 5 παρουσιάζονται ζωντανά παραδείγματα πρακτικών λειτουργίας έκτακτων καταλυμάτων ως προς την αντιμετώπιση των ευπαθών ομάδων.
Τέλος, στο Κεφάλαιο 6 παρατίθενται κάποια γενικότερα συμπεράσματα και προτάσεις επί του ζητήματος των έκτακτων καταλυμάτων σε σχέση με τις ευπαθείς ομάδες.In recent years, natural and human related disasters have been escalating in scale and frequency, making a heavy impact on people, communities, infrastructures and the environment. People belonging in vulnerable groups are even more affected by the disasters, because of the extra challenges they have to face by definition.
Evacuating to emergency shelters and having to live there for a time period, often occupies a large part in crisis or disaster management. The problem here is that in a number of cases these shelters are not suited for or accessible to people belonging in vulnerable groups, which in turn leads them to face even greater problems while also having to cope with the crisis or disaster aftermath.
In order to become possible for vulnerable persons to live in accessible and barrier-free shelters, careful and thorough advance planning or alteration making to the current structures is required, as well as suitable personnel training and coordination.
In Chapter 1 there is an explanation of the basic meanings related to Disaster and Crisis Management.
In Chapter 2 the categories of vulnerable groups, with their special needs and characteristics are presented.
The types of emergency shelters per category along with their basic technical specifications and their organization and mode of operation are expanded in Chapter 3.
Chapter 4 examines and analyses the issues related to people belonging in vulnerable groups and emergency sheltering during a crisis or a disaster, per category of vulnerable groups.
Chapter 5 features real cases and incidents which are presented with regard to people belonging in vulnerable groups and emergency sheltering.
Finally, in Chapter 6 conclusions and recommendations that resulted from the analysis of the preceding chapters are suggested
