Αυτή η εργασία διερευνά θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα της αλληλεπίδρασης
μεταξύ (ευρέως γνωστών και νέων) τεχνικών μεταγλώττισης, όπως ο γενικευμένος
νοηματικός μετασχηματισμός, ο μετασχηματισμός σε συναρτησιακά αντικείμενα, η
ξεχωριστή μεταγλώττιση και η λάμβδα άρση. Ένας πειραματικός μεταγλωττιστής για
τη γλώσσα Haskell (GIC), ο οποίος χρησιμοποιεί τις τεχνικές αυτές, δίνει τη
δυνατότητα σε νέες ιδέες να υλοποιηθούν και να αξιολογηθούν μέσα σε ένα
πρακτικό πλαίσιο. Ως μέρος αυτής της δουλειάς πραγματοποιήθηκαν διάφορες
προσθήκες και αλλαγές στο μεταγλωττιστή, είτε προκειμένου να γίνει ο
μεταγλωττιστής πληρέστερος είτε προκειμένου να βελτιωθεί ο τελικός κώδικας που
παράγεται από το LAR back-end του μεταγλωττιστή.This dissertation investigates theoretical and practical issues of the
integration between (well-known and novel) compilation techniques, such as the
generalized intensional transformation, defunctionalization, separate
compilation, and lambda lifting. An experimental Haskell compiler (GIC), which
incorporates these techniques, serves as a workbench allowing ideas to be
demonstrated and evaluated in a practical context. Within the scope of this
work, several additions and changes were made to the compiler either towards
enchancing the tool’s robustness or towards the optimization of the code
generated by the compiler’s LAR back-end
