Ο ψυχισμός της εγκύου

Abstract

Ο σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η μελέτη των παραγόντων κινδύνου και των αντιλήψεων των γυναικών, που σχετίζονται με την εμφάνιση ψυχικών διαταραχών ή συμπτωμάτων, σε πληθυσμό Ελληνίδων που διανύουν την περιγεννητική περίοδο. Η κύηση αποτελεί μια περίοδο πολλών κοινωνικών, οικονομικών, συναισθηματικών και φυσιολογικών αλλαγών επηρεάζοντας την ψυχική διάθεση της εγκύου. Είναι η περίοδος με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση συμπτωμάτων κυρίως αγχωδών και καταθλιπτικών, αλλά και από το ευρύτερο φάσμα των ψυχικών διαταραχών, τα οποία σημειώνουν ύφεση μετά τον τοκετό. Τα ευρήματα αναδεικνύουν την κρισιμότητα του προβλήματος και υποστηρίζουν τον σχεδιασμό δράσεων πρόληψης και παρέμβασης, και τη δημιουργία εργαλείων ανίχνευσης, που δεν θα ανιχνεύουν μόνο τα υπάρχοντα συμπτώματα, αλλά και τους παράγοντες κινδύνου που έχουν υψηλή προβλεπτική ισχύ για την εμφάνιση συμπτωμάτων στο μέλλον. Μετά την κύηση συνεχίζει να υπάρχει σημαντικός κίνδυνος. Η επιλόχεια κατάθλιψη αποτελεί ένα μείζον θέμα που απασχολεί ερευνητές και ιατρούς, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Οι έγκυες που λαμβάνουν την κατάλληλη υποστήριξη κατά τη διάρκεια της κύησης, έχουν καλύτερη ψυχική και σωματική υγεία. Αντίθετα, οι γυναίκες που στερούνται υποστήριξης παρουσιάζουν περισσότερα συμπτώματα ψυχικών διαταραχών. Οι επιπτώσεις αυτές μεταφέρονται αργότερα στη ζωή του παιδιού και έτσι αρχίζει ένας φαύλος κύκλος σημαντικών προβλημάτων. Η παρούσα εργασία, αρχικά κάνει μια ανασκόπηση των σημαντικότερων μελετών που έλαβαν χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Μέσα από την ανασκόπηση πραγματοποιείται διερεύνηση των παραγόντων που καθορίζουν την ποιότητα ζωής των γυναικών που βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης και πως αυτοί συσχετίζονται με τα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης που βιώνουν και των πιθανών συσχετίσεων των παραπάνω με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά τους. Το ενδιαφέρον του γυναικολόγου ή της κλινικής όπου η γυναίκα κάνει τους τακτικούς σχετικούς με την εγκυμοσύνη ελέγχους θα πρέπει να στραφεί και στην ψυχική της υγεία. Ο γυναικολόγος, το μαιευτικό προσωπικό κλπ. θα πρέπει να είναι σε θέση να πραγματοποιούν προληπτικούς ελέγχους διαμέσου των έγκυρων κλιμάκων που έχουν αναπτυχθεί και βρίσκονται υπό συνεχή εξέλιξη για να μπορούν να προληφθούν και να διαγνωστούν τυχόν καταθλιπτικές και αγχώδεις διαταραχές και έπειτα να ακολουθήσει το συντομότερο δυνατόν η παραπομπή της γυναίκας σε κάποιον ψυχολόγο/ψυχίατρο. Τα παραπάνω έχουν ως στόχο την παροχή της βέλτιστης φροντίδας.The purpose of this research is to study the risk factors and the women’s perceptions related to the onset of mental disorders or symptoms in Greek population during perinatal period. Pregnancy is a period of many social, economic, emotional and physiological changes that affect the mood of the pregnant woman. Pregnancy is a period of time which can cause numerous symptoms including depression and anxiety but also many from the broader spectrum of mental disorders which diminish after birth. The findings of this study designate the importance of the problem and support the planning of prevention and intervention as well as the development of detection tools. These will not only detect the existing symptoms but also the risk factors which have high predictive value for the onset of symptoms in the future. The post pregnancy period continues to be hazardous/fragile. Postpartum depression is a major issue for both researchers and physicians, especially during the last years. Pregnant women who receive adequate support during pregnancy have better mental and physical health. On the contrary, women who lack support develop more symptoms of mental disorders. These effects are later transferred to the child's life and thus a vicious cycle of major problems begins. The present thesis, firstly includes a systematic review of major studies that have taken place during recent decades, both in Greece and abroad. Τhe purpose of this thesis is to investigate the factors that define the quality of life of women during pregnancy, the levels of depression and anxiety that patients experience and the possible correlations of the mentioned above with demographic characteristics. The interest of the gynecologist or the clinic where women make regular pregnancy-related checks should also be involved with their mental health. The gynecologist, obstetricians etc. should be able to perform proactive controls through the valid scales that have been developed and are constantly under development in order to prevent and diagnose any depressive and anxiety disorders so as for them to follow the referral of the woman to a psychologist / psychiatrist as soon as possible.The aim of the above is to ensure the best treatment possible

    Similar works