YÖK Tez ID: 563684AMAÇ: Tavşanlara deneysel ektropiyon modeli uygulayarak ektropiyonun meibomian bezleri üzerine etkisini infrared meibografi ile ve histopatolojik olarak incelemektir. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda 11 adet tavşanın her birinin bilateral alt göz kapakları çalışmaya dahil edildi. Tavşanların 3'ü kontrol grubunu oluşturdu. Kalan 8 adet tavşanın 3'ü 1.grubu, 5'i 2.grubu oluşturdu. Grup 1 ve grup 2'deki tavşanlara, alt kapak ektropiyon oluşturacak şekilde perioküler cilde sütüre edildi. Üçüncü hafta kontrolünde sütürlerin gevşediği görüldü. Birinci ayda konrol grubu ve 1. grubu oluşturan tavşanlar ötanazi yapılarak alt kapaklar eksize edildi. Meibomian bezleri meibografi ve histopatoloji ile değerlendirildi. İkinci grubu oluşturan tavşanların birinci ayda alt kapaklarına medial-lateral katotomi ve alt bacak kantoliz yöntemi ile kalıcı ektropiyon modeli oluşturuldu. İkinci ayda 2.grup tavşanlar ötanazi yapılarak alt kapaklar eksize edildi. Meibomian bezleri infrared meibografi ve histopatoloji ile değerlendirildi. BULGULAR: Meibografi yüzdeleri (meibomian bez hasarı yüzdesi) ortalama değerleri kontrol grubu, Grup 1 ve grup 2'de sırasıyla 12,86 ± 0.4, 24,58 ± 1.9 ve 31,23 ± 3.8 olarak bulundu ve gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı fark saptandı (p < 0.01). Meibografi derecesine göre grup 1, grup 2 ve kontrol grubu arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık saptandı (p < 0.01) . Histopatolojik incelemede ektropiyon olgularında duktal dilatasyon, asiner atrofi, asiniler arası fibrotik değişiklikler saptandı ve uzayan ektropiyonda bulgular anlamlı derecede artmış idi (p < 0.01). Meibomian bez hasarını gösteren artan meibografi yüzdeleri ile histopatolojik gradeleme arasında pozitif korelasyon saptandı (R=0.903 , p<0.001). Meibografi derecesi ile histopatolojik gradeleme arasında pozitif korelasyon saptandı (R=0.866 , p<0.001) . SONUÇ: Ektropiyonun ve uzamış ektropiyon süresinin meibomian bezi üzerinde artan olumsuz etkisi infrared meibografi ve histopatoloji ile doğrulanabilir. Ektropiyonun tedavisinde gecikmenin meibomian bezlerde hasara neden olacağının göz önünde bulundurulması faydalı olacaktır. Anahtar Kelimeler: Tavşan, Ektropiyon, Meibomian bez, Meibografi,PURPOSE: To investigate the effects of ectropion on meibomian glands using infrared meibography and histopathology by applying experimental ectropion model on rabbits. MATERIALS AND METHODS: Bilateral lower eyelids of every one of 11 rabbits were included in the study. 3 rabbits were assigned to control group. 3 and 5 of the remaining 8 rabbits were assigned to group 1 and group 2, respectively. Periocular skin of rabbits in group 1 and group 2 were sutured to form lower lid ectropion. At the third week, it is observed that sutures were loosened. In the first month, by euthanizing rabbits assigned to control group and group 1, lower eyelids were excised. Meibomian glands were evaluated by meibography and histopathology. Permanent ectropion model was formed in rabbits of the second group by applying medial-lateral cathotomy to the lower eyelids and lower leg cantolysis method in the first month. In the second month, by euthanizing rabbits in group 2, lower eyelids were excised. Meibomian glands were evaluated by infrared meibography and histopathology. RESULTS: It is found that the mean value of meibography percentages (percentage of meibomian gland damage) were 12,86 ± 0.4 , 24.58 ± 1.9 , 31,23 ± 3.8 for control group, group 1, and group 2, respectively and there was a statistically significant difference among groups (p <0.01). According to the degree of meibography, statistically a significant difference was found between group1, group 2 and control group (p <0.01). Based on histopathological examination, the ductal dilatation, acinar atrophy, fibrotic changes between acinis were detected in ectropion cases and findings were significantly increased in prolonged ectropion (p < 0.01). There was a positive correlation between increased meibography percentages showing meibomian gland damage and histopathological grading (R = 0.903, p <0.001). A positive correlation was found between meibography grade and histopathological grading (R=0.866 , p<0.001) . CONCLUSIONS: Increased negative effects of ectropion and prolonged ectropion on meibomian gland can be verified by using infrared meibography and histopathology. It will be beneficial to consider that delay in ectropion treatment will cause damage to meibomian glands. Key words: Rabbit, Ectropion, Meibomian gland, Meibograph
