YÖK Tez ID: 237060Bu çalışma, 2005-2007 yılları arasında Antalya havzasında yer alan tahıl tarlası, endüstriyel bitki tarlası, sebze tarlası, meyve bahçesi, otlak, bataklık ve orman örümcek faunasının belirlenmesi ve bu tür habitatlarda örümceklerin zararlı böcek kontrolündeki yerinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Havzadan toplanan 2244 adet örümcek, tür düzeyinde teşhis edilerek 32 familya içinde 110 cinse ait 154 türün varlığı tespit edilmiştir. Örümcek taksonlarından 7 cins (Keija, Neottiura, Agyneta, Ostearius, Monaeses, Tmarus, Macaroeris) ve 19 tür Türkiye örümcek faunası için yeni kayıttır.Bölgenin örümcek tür zenginliği, çeşitliliği, düzenliliği ve benzerlik durumu çeşitli indeksler kullanılarak tayin edilmiştir.Tarla ve bahçelerde sık karşılaşılan agrobiyont örümcek ve zararlı böcek türleri laboratuvarda aynı beslenme kapları içinde karşı karşıya getirilerek örümceğin böcek tercihi ve tüketim oranları bulunmuştur. Laboratuvar çalışmalarında gün başına; Tibellus oblongus'un 5 Mısır çizgili yaprak kurdu (Spodoptera exiqua) larvası ve 8 Mısır afidi (Rhopalosiphum maidis), Oxyopes lineatus'un 3 Yonca hortumlu böceği (Hypera variabilis) larvası, Pardosa proxima'nın 5 Bakla afidi (Aphis fabae) veya 1 Yaprak galeri sineği (Liriomyza trifolii) larvası, Achaearanea lunata'nın 4 Turunçgil unlubiti (Planococcus citri) veya 1 Yaprak galeri sineği larvası, Euryopis quinqueguttata'nın 4 kırmızıörümceği (Tetranychus cinnabarinus), Allagelena gracilens'in ise 3 Bakla afidi veya 1.3 Pis kokulu yeşil böcek (Nezara viridula) veya 2 Yonca hortumlu böceği larvası, Pisuara mirabilis'in 2.5 Yonca hortumlu böceği larvası, Hypsosinga pygmaea'nın 4 Bakla afidi ve Cheiracanthium sp.'nin 1.8 Mısır sap kurdu (Ostrinia nubilalis) larvası tükettiği saptanmıştır.Ayrıca predatör örümcek P. proxima ile zararlılardan A. fabae arasındaki beslenme ilişkisi SDS-PAGE (Sodyum Dodesil Sülfat ? Poliakrilamid Jel Elektroforezi) protein analiz yöntemiyle, bazı örümcekler ile R. maidis arasındaki beslenme ilişkisi ise PCR (Polimeraz Zincir Reaksiyonu) amplifikasyonu yöntemi ile belirlenmiştir.This study was performed between 2005 and 2007 in order to determine the spider fauna of cereals, industrial plant fields, vegetable fields, orchards, grasslands, marshes and forests that located in the Antalya basin, and to establish the role of the spiders in the pest-control. 2244 spider specimens that collected from the basin were identified in species level and a total of 154 species in 110 genera and 32 families were determined. Among the spider taxa, 7 genera (Keija, Neottiura, Agyneta, Ostearius, Monaeses, Tmarus, Macaroeris) and 19 species are new records for the araneo-fauna of Turkey.Spider species richness, diversity, evenness and similarity of the region were determined using different indexes.The most encountered species of the agrobiont spiders and insect pests were brought together in same feeding containers in laboratory conditions, and the spider diet and consume rates were found. In the laboratory works the following data were determined; T. oblongus consumed 5 beet armyworm (Spodoptera exiqua) larvae or 8 corn leaf aphids (Rhopalosiphum maidis), O. lineatus consumed 3 lucerne weevil (Hypera variabilis) larvae, P. proxima consumed 5 black bean aphids (Aphis fabae) or 1 leafminer (Liriomyza trifolii) larva, A. lunata consumed 4 citrus mealybugs (Planococcus citri) or 1 leafminer larva, Euryopis quinqueguttata consumed 4 carmine spider mites (Tetranychus cinnabarinus), Allagelena gracilens consumed 3 black bean aphids or 1.3 southern green stink bugs (Nezara viridula) or 2 lucerne weevil larvae, Pisuara mirabilis consumed 2.5 lucerne weevil larvae, Hypsosinga pygmaea consumed 4 black bean aphids and Cheiracanthium sp. consumed 1.8 European corn borer (Ostrinia nubilalis) larvae, per day.In addition, the feeding relationship between the predator Pardosa proxima and the pest A. fabae was determined by use of the SDS-PAGE (Sodium Dodecyl Sulfate ? Polyacrylamide Gel Electrophoresis) method. Also, the feeding relationship between some spiders and R. maidis were determined by use of the PCR (Polymerase Chain Reaction) method
