Örgütsel yaşamın her alanına giren teknolojinin, iş yapma usullerinden çalışanların duygularına kadar geniş bir alanı etkilediği söylenebilir. Hızla dijitalleşen iş hayatı, çalışanların işlerini daha hızlı bir şekilde yapmalarına yardımcı olurken, teknolojinin karanlık yüzünden kaynaklı çeşitli problemlerle yüz yüze gelmeleri de söz konusudur. Tekno-stres, 20. yüzyılın sonlarında fark edilmiş v teknolojik gelişmelere paralel şekilde çalışma yaşamında etkilerini sürdürmeye devam etmektedir. Tekno-stres, örgütün fayda sağlamak amacıyla edindiği teknolojilere çalışanların uyum sağlarken yaşadıkları yüksek düzeyli stres olarak ifade edilebilir. Bulunduğu örgütteki teknolojilere uyum sağlamada güçlük çeken çalışanların yapmakta olduğu işe yabancılaşması söz konusu olabilmektedir. Bu araştırma; Kırşehir Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı okullarda çalışan öğretmenlerin tekno-stres düzeyi ve işe yabancılaşma davranışı arasındaki ilişkiyi tespit etmeyi amaçlayan ilişkisel tarama modelinde nicel bir çalışmadır. Bu kapsamda, araştırmanın veri seti örnekleme dâhil olan 349 öğretmenden elde edilen cevaplardan oluşturulmuştur. Araştırmada Çoklar, Efilti ve Şahin (2017)'e ait "Tekno-Stres Ölçeği" ve Elma (2003)'ya ait "Öğretmenlerde İşe Yabancılaşma Ölçeği" kullanılmıştır. Ayrıca, bu ölçeklerin geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmıştır. Veri setinden elde edilen bulgular, tekno-stres ile işe yabancılaşma arasında pozitif ve orta düzey bir ilişkinin var olduğunu göstermektedir. En yüksek ilişkinin tekno-stresin sosyal odaklı boyutu ile işe yabancılaşmanın güçsüzlük boyutu arasında olduğu belirlenmiştir. En düşük ilişkinin ise tekno-stresin teknik konu odaklı boyutu ile işe yabancılaşmanın yalıtılmışlık boyutu arasında olduğu görülmektedir.It can be said that technology, which enters all areas of organisational life, affects a wide area from the way of working to the emotions of the employees. While the rapidly digitising business life helps employees do their jobs faster, it is also possible that they face various problems caused by the dark side of technology. Techno-stress, which is noticed in the late 20th century continues effects business life. Techno-stress is defined as high-level stress employees have while they are adapting to technologies obtained by organisation to benefit. Becoming estranged from their jobs is possible for employees those having difficulty adapting to technologies. This research is a quantitative study in the relational screening model that aims to determine the correlation between the techno-stress level and work alienation behaviour of teachers working in schools affiliated with Kırşehir National Education Directorate. In this scope, a data set was created with the answers received from 349 teachers included in the sample. The "Techno-Stress Scale" by Çoklar, Efilti, and Şahin (2017) and the "Teachers Alienation Scale" by Elma (2003) were used in the research. In addition, validity and reliability analyzes of these scales were made. The validity and reliability of scales used in the research have been analysed. Findings from the data set showed that there is a positive and intermediate correlation between techno-stress and work alienation. The highest correlation is between the socially focused dimension of techno-stress and the powerlessness dimension of work alienation. It is seen that the lowest correlation is in the technical subject-oriented dimension of techno-stress and the isolation dimension of work alienation
