ġiwarî, hetê edebî û tarixî ra kulturê miletî de cayêdo xususî û bîyayîĢe kulturê kirmanckî Dêrsimî de cayê do xorî û rind ceno. ġiwarî, zafane qeza û nêweĢîye ra merdene, keyneke azev û xorto de miradî verde mendî, axa û pîl ke merd, afete tabîî ame sero yan kî ceng û leje mabênê eĢîre de kiĢîyayene, keso ke sono eskerîye labele peynî de nîno sero dînê ameyo vatîĢ. ġiwarî ye kirmanckî tewr zîyade qirkerdayîĢe hîris û heĢt (1938) sero ameyo vatîĢ.
VajîyayîĢe Ģiwarî ebe qefîye û aheng ra yeno meydan û ameyo vatîĢ. ġiwarî se torêde lawike caye de rind ceno edebîyate Ģare Kirmanckî de
