De doeltreffendheid van twee anti-misbruikmaatregelen in de Wet open overheid

Abstract

Het wetsvoorstel Wet open overheid bevat twee anti-misbruik maatregelen. De Woo zal zijn losgekoppeld van de Wet dwangsom en er is een algemene anti-misbruik bepaling opgenomen: artikel 4:6 Woo. Na een uitvoerig betoog concludeer ik dat deze maatregelen niet zondermeer doeltreffend zijn. Er zijn namelijk andere, niet losgekoppelde wetten, die zich evenzo goed lenen voor oneigenlijk gebruik waardoor het probleem zich makkelijk kan verschuiven. Ook blijft er een financiële prikkel in de vorm van een proceskostenvergoeding bestaan. Verder heeft, sinds november 2014, de algemene anti-misbruik bepaling uit het Burgerlijk Wetboek (artikel 3.13 BW) zijn weg in het bestuursrecht gevonden. Na een uitgebreide analyse van de jurisprudentie concludeer ik dat het niet uitmaakt of er wel of niet een eigen anti-misbruik bepaling in de Woo komt. Laat je ‘m weg dan ontwikkelt de anti-misbruik jurisprudentie zich voort onder de noemer van artikel 3.13 BW. Kiezen we voor een bestuursrechtelijke anti-misbruik bepaling dan kan de draad worden opgepakt daar waar we nu gebleven zijn maar dan onder een andere noemer