Η μεγάλη ποσότητα των κεραμικών ευρημάτων από τον χαμηλό λόφο της Αγίας Κυριακής στις Αμύκλες παραμένει η σημαντικότερη μαρτυρία για τη χρήση του χώρου και τις δραστηριότητες, που λάμβαναν χώρα κατά τη μακρά περίοδο που προηγήθηκε της κατασκευής του μνημειακού Θρόνου του Απόλλωνα στο ίδιο σημείο. Η μελέτη της κεραμικής από τις νεότερες έρευνες που διεξάγονται συστηματικά από το 2006 και εξής από το Μουσείο Μπενάκη και την Ε´ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, σε συνδυασμό με την εκ νέου μελέτη των ευρημάτων των παλαιότερων ανασκαφών, μπορεί να συμβάλει στη σαφέστερη διάκριση των διαδοχικών φάσεων χρήσης του χώρου και της σταδιακής αποκρυστάλλωσης των δραστηριοτήτων και τελετουργιών έως και τον πρώιμο 7ο αιώνα π.Χ., όταν πλέον οι εορταστικές εκδηλώσεις φαίνεται ότι είχαν αποκτήσει συγκεκριμένη μορφή.Ιδιαιτέρως σημαντική είναι η ταύτιση για πρώτη φορά στο Αμυκλαίο ορισμένων οστράκων κλειστών και ανοιχτών αγγείων που φαίνεται να ανήκουν σε μια μεταβατική Υπο-μυκηναϊκή/Πρωτογεωμετρική φάση, σύγχρονη με τα τελευταία τροχήλατα ειδώλια από τον ίδιο χώρο. Οι δραστηριότητες στον χώρο του ιερού κλιμακώνονται σταδιακά ήδη από τα μέσα του 10ου αιώνα π.Χ., σε αναλογία με την αυξανόμενη ποσότητα των κεραμικών ευρημάτων. Τα περιορισμένα ευρήματα από τα υπόλοιπα σπαρτιατικά ιερά, σε σύγκριση με τις μεγάλες ποσότητες από το Αμυκλαίο, αποτελούν σημαντική ένδειξη της σπουδαιότητας του χώρου, ήδη από την περίοδο αυτή. Τα αγγεία για κατανάλωση φαγητού και ποτού υπερτερούν στα κεραμικά σύνολα και αποτελούν ισχυρή ένδειξη των δραστηριοτήτων κατά την εποχή αυτή. Ο 9ος αιώνας φαίνεται να αποτελεί μια περίοδο σημαντικών κοινωνικών αλλαγών, όπως αντανακλάται στα ευρήματα από το Αμυκλαίο. Έως το τέλος του 8ου αιώνα π.Χ. εικονιστικές παραστάσεις χορού, μάχης, αθλητών, άγριων ζώων και μειξογενών όντων εμφανίζονται στην επιφάνεια κυρίως μεγάλων κρατήρων.No abstract available in Englis
