Επιστημονική Εταιρεία για την Κοινωνική Συνοχή και Ανάπτυξη (EPEKSA)
Abstract
Τα τελευταία χρόνια, νέες εξελίξεις που αφορούν τις διαδικασίες συλλογικής διαπραγμάτευσης και κοινωνικού διαλόγου, όπως η αποκέντρωση των διαπραγματεύσεων, τα νέα προς συζήτηση ζητήματα και οι νέοι δρώντες θέτουν υπό αμφισβήτηση τον τρόπο με τον οποίο οι μελετητές εξέταζαν μέχρι σήμερα αυτά τα θέματα. Οι νέες ερευνητικές προβληματικές επικεντρώνουν την προσοχή τους στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, στον τρόπο και τις μεθόδους λειτουργίας του κράτους ακολουθώντας τις πλέον σύγχρονες προσεγγίσεις στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών. Οι έννοιες της «πολιτικής ανταλλαγής», της «διακυβέρνησης», του «γνωστικού πλαισίου δράσης» χρησιμοποιούνται όλο και συχνότερα ως αναλυτικά εργαλεία στην έρευνα των εργασιακών σχέσεων. Το παρόν άρθρο εξετάζει δύο παραδείγματα αυτών των νέων τάσεων. Το πρώτο αφορά τον χρόνο εργασίας, που φαίνεται να αποτελεί ένα σημαντικό θέμα της διαπραγματευτικής ατζέντας στη Γαλλία. Το δεύτερο συνδέεται με τον περιφερειακό κοινωνικό διάλογο, όπου εμπλέκονται άμεσα και δημόσιοι φορείς.Recently, changes in the processes of social bargaining and social dialogue, such as the decentralization of bargaining, the emergence of new issues and actors, challenge the approaches undertaken thus far for their study. Current analysis focus on the processes of decision making and the methods of state operation using the most recent approaches in political science. Notions such as “political exchange”, “governance” and “cognitive action framework” are being used more frequently than ever as analytical tools for industrial relations research. The paper examines two examples of these new trends; working time which constitutes an important issue within the French bargaining agenda and territorial social dialogue, where public actors are also involved, though indirectly
