Madran, Emre

METU Journal of the Faculty of Architecture

Tüm uygarlıklar, kendilerinden önceki uygarlıklara ve onların ürünlerine ilgi duymuşlardır. Bu ilgi birçok nedenlere dayalı olup, bu ilgiye bağlı davranışlar da korumayı olumlu ya da olumsuz etkilemiştir. Bunun yanısıra, günümüzde 'kültür varlığı* olarak nitelendirdiğimiz, alan, yapı gurupları ve yapılar için her uygarlık, kendine özgü koruma programları düzenlemiş, bunun sonucu olarak bu değerlerin büyük bir bölümü günümüze kadar gelebilmiştir. Günümüzün koruma anlayışı, geçmişten bize kalan bu ürünlerin sadece bu ülke insanlarının değil, aynı zamanda tüm dünya insanlarının ortak mirası olduğunu, görevimizin, bu mirası koruyarak ve geliştirerek gelecek nesillere brakmak olduğu yolundadır. Koruma/geliştirme süreci ise, koruma politikalarına, bu politikalara dayalı müdahale biçimlerine ve bu müdahaleleri gerçekleştirmeye yönelik yeterli yasal, örgütsel ve parasal düzenlemelere gerek göstermektedir. Bu araştırma,Türkiye'de, 1920-1950 yılları arasında, 'eski eser' ve 'koruma' olarak tanımlanan iki kavramla ilgili politikaları, yasal düzenlemeleri, örgütleri ve parasal kaynakları belirlemeyi ve çıkan bazı sonuçları yorumlamayı amaçlamaktadır (2). Kimi olaylar, koruma sektörünün günümüzdeki durumuyla karşılaştırılmış, böylece olası gelişmeler (ya da gelişememeler) saptanmaya çalışılmıştır. Değinilen konuların hemen tümü çok daha ayrıntılı çalışmalara konu olabilecek niteliktedir. Bu araştırma, kapsamaya çalıştığı her ana başlık ya da alt başlığı, tüm ayrıntılarıyla inceleme savında değildir. Amaç, 1920-1950 döneminin genel bir resmini vermek ve daha ayrıntılı araştırmalar için bazı konu başlıkları oluşturmaktır. Dönemin başlangıcı olarak 1920 yılının seçilmesi, Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümetlerinin o yıldan itibaren etkin olmasından kaynaklanmaktadır. Araştırmalar, 1920-1923 yılları arasında da koruma ve eski eserlerle ilgili bazı kararların alındığını göstermektedir. 1950 yılı ise, ülkenin çok partili demokrasiye geçmesi, kurumların yeniden şekillenmesi ve çeşitli sektörlerde alışılmışların dışında politikalar üretilmeye başlanması açısından bir dönüm noktası olarak kabul edilmiştir.Artefacts of earlier civilizations have always been of interest and they have been detected, documented, and subjected to preservation activities, and thus, some have continued their existence. The nature of this interest and attitudes towards artefacts are variable in time according to social and cultural conditions. This research aims to examine the attitudes, legal and fiscal aspects, and institutions related with 'historical properties' and 'preservation' in Turkey, between 1920- 1950

OpenMETU (Middle East Technical University)

Notes On The Organization Of The Field Of Restoration During The First 30 Years Of The Republic

https://open.metu.edu.tr/bitstream/handle/11511/51075/59-97.pdf

Cumhuriyet’in İlk Otuz Yılında (1920-1950) Koruma Alanının Örgütlenmesi

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

OpenMETU (Middle East Technical University)