Introduction of monoclonal antibodies into the armamentarium of systemic therapies has marked a breakthrough in oncology. In the case of several cancer types, monoclonal antibodies have significantly improved patients’ prognosis. Initially, antibodies were supposed to interact solely with surface molecules (receptors) acting as cytostatic drugs. However, it turned out that these immunologic agents attract and activate immune mechanisms involving antibody-dependent cellular cytotoxicity or complement activation.Wprowadzenie przeciwciał monoklonalnych do arsenału terapii systemowych stanowiło niewątpliwy przełom w onkologii. W przypadku wielu nowotworów leki te umożliwiły znamienną poprawę rokowania chorych. Chociaż pierwotnie zakładano, że przeciwnowotworowy mechanizm działania przeciwciał będzie polegał wyłącznie na wiązaniu i unieczynnianiu określonych białek (receptorów) na powierzchni komórek nowotworowych, okazało się, że efekt biologiczny tych leków jest znacznie bardziej skomplikowany. W ostatnim czasie coraz większe znaczenie przypisuje się mechanizmom immunologicznym jako istotnym czynnikom wpływającym na efektywność przeciwnowotworową przeciwciał. Wykorzystanie przeciwciał monoklonalnych w celowanej immunoterapii oraz opracowanie technologii umożliwiających sprzęganie przeciwciał z lekami cytotoksycznymi otworzyło nową erę w molekularnie ukierunkowanym leczeniu nowotworów. Niniejszy artykuł omawia mechanizmy działania przeciwciał monoklonalnych stosowanych w leczeniu nowotworów litych.
