U okviru istraživanja paleoekoloških odnosa velikih fosilnih zvijeri, te mogućeg utjecaja čovjeka na oblikovanje njihovih populacija, načinjena je i analiza tragova nagorijevanja uočenih na kostima životinja. Ciljevi istraživanja bili su potvrđivanje postavke o kontinuiranom naseljavanju ljudi u špilji Vindiji tijekom svih klimatskih faza srednjeg i gornjeg pleistocena i kao moguća dopuna potonje razmatranje samoga intenziteta naseljavanja. Analiza frekvencije nagorjelih kostiju izvršena je pod pretpostavkom da je kvantitativna varijabilnost nagorjelih kostiju izravna posljedica intenziteta naseljavanja fosilnih hominida. Maksimumi porasta nagorjelih kostiju uočeni su u toplijim fazama, a minimumi u hladnijim fazama do sada poznate klimatske sheme. Intenzitet naseljavanja ljudi u špilji Vindiji bio je najveći u razdoblju taloženja slojeva G, H i I, odnosno od Würma1/2 do Würma 2/3. Znakovito je da su upravo u sloju, odnosno "kompleksu" G (ali i u sloju Fd) pronađeni ostaci neandertalaca (tzv. kasni neandertalski uzorak)
