'Siirt Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi'
Abstract
The purpose of this research is to analyze child poverty on the basis of ecosystem perspective and bring suggestions according to the findings. In that context, 11 parents (11 women), 14 children (7 girls and 7 boys) and 28 experts and decision makers were interviewed. The data gathered by semi-structured in-dept interviews were analyzed using MAXQDA 2018.
As a result of the data gathered from the subjects, five themes were found. They are ‘Perception of Child Poverty’, ‘Impact of Poverty on Children’, ‘The Ways Children Cope with Poverty’, ‘The Perception of Change in Child Poverty with Time’ and ‘Suggestion of Subjects for Mitigation of Child Poverty’. According to the results of the analysis, children define poverty on the basis of basic needs, whereas parents, experts and decision makers define on the basis of non-basic needs. It is expressed that the most important impact of poverty on children are in terms of education, health and housing. Subjects suggest that children in poverty can cope by using household strategies. Regarding the number of children in poverty in the future, parents, experts and decision makers anticipated increase, whereas children expect decrease.
In that context, in the case of Turkey, a council to execute the fight with child poverty should be established, this council should be formed with the participation of relevant ministries, a shared understanding of social justice, equality and distribution must be prioritized and the common language must be at the center of holistic policies that will be made. Afterwards, it is important to empower and authorize local governments. These holistic policies are expected to reach the beneficiaries in an efficient and righteous way by micro and macro programs, models and projects. In the final analysis, support and control mechanisms to control and provide feedback are recommended.Bu araştırmanın amacı, çocuk yoksulluğunun ekosistem perspektifi temelinde analizinin yapılması ve bulgular çerçevesinde öneriler getirilmesidir. Bu kapsamda, 11 ebeveyn (11 kadın), 14 çocuk (7 kız ve 7 erkek), ve 28 uzman ve karar verici ile derinlemesine görüşmeler gerçekleşmiştir. Yarı yapılandırılmış formlar aracılığı ile derinlemesine görüşmelerde elde edilen bilgiler bilgisayar destekli MAXQDA 2018 ile analiz edilmiştir.
Öznelerden elde edilen veriler ‘Çocuk Yoksulluğu Algısı’, ‘Yoksulluğun Çocuklar Üzerinde Etkisi’, ‘Yoksullukla Çocukların Başa Çıkması’, ‘Çocuk Yoksulluğunun Zamanla Değişim Algısı’ ve ‘Öznelerin Çocuk Yoksulluğunun Azaltılmasına İlişkin Önerileri’ olmak üzere beş ana tema altında toplanmıştır. Analiz sonucunda çocuklar, yoksulluğu genel olarak temel gereksinimler üzerinden tanımlarken, ebeveynler ve uzman karar vericilerin temel olmayan gereksinimler üzerinden tanımlamıştır. Yoksulluğun çocuklarda en önemli etkisinin eğitim, sağlık ve barınma üzerinde olduğu ifade edilmiştir. Özneler, yoksulluk içinde yaşayan çocukların hane içi stratejileri kullanarak başa çıktığını belirtmiştir. Gelecekte yoksulluk içinde yaşayan çocuk sayısına ilişkin beklentilerde ise, ebeveynler ve uzman ve karar vericiler artacağını, çocuklar ise bu sayının azalacağını ifade etmiştir.
Bu bağlamda, Türkiye özelinde, çocuk yoksulluğu ile mücadeleyi yürütecek bir kurulun kurulması, bu kurulun ilgili tüm bakanlıkların katılımıyla oluşturulması, çocuk yoksulluğunun azaltılması noktasında sosyal adalet, eşitlik ve bölüşümü önceleyen ortak bir anlayışın geliştirilmesi ve bu ortak dilin oluşturulacak olan bütüncül politikaların ana merkezinde olması gerekmektedir. Akabinde yerel yönetimlerin güçlendirilmesi ve yetkilendirilmesi önem arz etmekte ve bu bütüncül politikaların verimli ve hakkaniyetli bir şekilde hizmet alanlara mikro, mezzo ve makro programlar, modeller ve projeler yoluyla ulaştırması beklenmektedir. Son tahlilde, tüm bu sistemi denetleyecek ve geri bildirimi sağlayacak destek ve kontrol mekanizmasının kurulması önerilmektedir
