İş dünyasında yaşanan artan rekabet çalışanların işlerini kaybetme korkusunu tetiklemiştir. Çalışanlar işlerini kaybetmek korkusuyla çok daha fazla çalışmakta ya da işyerinde daha uzun zaman geçirmektedirler. Söz konusu bu baskı çalışanların fiziki ya da ruhsal rahatsızlıkları olmasına rağmen işlerinin başında bulunmalarını zorunlu kılmakta bunun sonucundaysa etkinlik ve verimlik düşüklüğü yaşanmaktadır. Presenteeism olarak tanımlanan bu durum; çalışanların işyerlerinde geçirdikleri zamanın yoğunluğu nedeniyle özel hayatlarındaki rollerini gerektiği gibi yerine getirmelerini engellemekte veya geciktirmelere yol açmaktadır. Bu durum ise iş yaşam dengesinin bozulmasına temel neden olmaktadır. İş yaşam dengesi, kişinin çalışma ve özel hayattaki rollerini eşit düzeyde yerine getirmesi ve bu rollerden eşit düzeyde tatmin olması biçiminde tanımlanabilir. Bu dengenin kişinin iş ve özel hayatında üstlendiği roller arasındaki çatışmanın en düşük seviyede tutulmasıyla sağlandığı öne sürülebilir. Bu bağlamda Necmettin Erbakan Üniversitesi bünyesinde yer alan akademik birimlerdeki akademisyenlerin presenteeism ile iş yaşam dengesi arasındaki ilişki düzeyinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Anket yöntemi ile elde edilen verilere korelasyon, regresyon, t-testi ve anova analizleriuygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, iş yaşam dengesi alt boyutları (iş-aile çatışması ve aile-iş çatışması) ile işte var olamamayı pozitif yönde etkilemektedir.The growing competition in the business world has triggered the fear of employees losing their jobs. Employees work more often or spend more time at work for fear of losing their jobs. This means that despite the fact that employees have physical or mental disturbances, they have to be at work, resulting in low efficiency and productivity. This situation, defined as presenteeism, prevent or delay the fulfillment of their role in their private life due to the intensity of the time they spend in the workplace. This is the main reason for the deterioration of work life balance. Work life balance can be defined as the equal fulfillment of one's role in work and private life and the equally satisfaction of those roles. It can be argued that this equilibrium is achieved by keeping the conflict at the lowest level between the roles of the person in the work and private life. In this context, it is aimed to examine the relation levels between presenteeism and work life balance of academicians in Necmettin Erbakan University. Correlation, regression, t-test and anova analyzes were applied to the data obtained by the questionnaire method. According to the results, there is a positive relationship between sub-dimensions of work life balance (work-family conflict and family-work conflict) and presenteeism
