AMAÇ: Abdominal kompartman sendromu (AKS), sınırlı bir anatomik alana sahip karında basıncın akut ve patolojik artışı ile karakterize olup, tedavi edilmediği takdirde yüksek oranda mortaliteyle sonuçlananan klinik bir durumdur. Karıniçi basıncın progresif yükselmesi sonucu ortaya çıkan bu sendromun etkileri sistemik olarak ortaya çıkar. Abdominal kompartman sendromunun tedavisi, artmış karıniçi basıncın düşürülmesidir. Dekompresif laparotomi kararını vermede en önemli kriter hastanın klinik tablosudur. Grade 3 ve 4 hastalarda dekompresif laparatomiyi takiben ameliyat sonrası karıniçi basıncın tekrar yükselmesini engellemek için karın kapatılmaz, açık abdomen uygulanır. Bu çalışmada, dekompresif laparotomi uygulanmış evre 3 ve 4 AKS'li hastalara geçici karın kapatılmasında kullanılan Vacuum-assisted closure (VAC) ve Bogota bag yöntemlerinin randomize ileriye yönelik değerlendirilmesi amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmaya Şubat 2007 ile Eylül 2010 tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Yoğun Bakımı'na travma, geçirilmiş cerrahi sonrası ya da medikal takiplerinin izlemi sırasında AKS gelişmiş ve tedavilerinin bir parçası olarak dekompresif laparotomi uygulanmış 40 hasta alındı. Hastalar ardışık randomizasyon yöntemi ile VAC ve Bogota bag olmak üzere iki gruba ayrıldı. Geçici karın kapama yöntemleri olan bu yöntemlerin sonuçları gruplar arasında randomize ileriye yönelik olarak klinik, laboratuvar, morbidite ve mortalite yönünden karşılaştırılarak değerlendirilldi. BULGULAR: Her iki gruptaki hastaların yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi ve yandaş hastalıkları gibi demografik özellikleri arasında anlamlı fark yoktu. AKS gelişen hastalarda etiyolojik faktörler arasında en sık neden 12 hastada (%30) görülen gastrointestinal sistem perforasyonu idi. İnsizyon boyutu ölçümlerinde VAC grubunda daha anlamlı bir azalma vardı. Hastanın primer fasya kapatılması için uygun hale gelmesi için geçen zaman VAC grubunda 16.9 gün iken, Bogota bag'li grupta 20.5 gün idi. Karıniçi basıncı düşürme değerlendirildiğinde; her iki grupta 1., 4. ve 7. günlerde benzer oranlarda düşme saptanırken, ameliyat sonrası 14. günde VAC grubunda anlamlı olarak daha fazla düşme saptandı. Mortalite gelişen hasta sayısı 12 (%30) iken, beş (%12.5) hasta VAC grubuna, yedi (%17.5) hasta Bogota bag grubuna aitti. TARTIŞMA: Bulgulara dayanarak geçici karın kapama yöntemi olarak VAC uygulamasının daha uygun olduğu kanaatindeyiz.BACKGROUND: Abdominal compartment syndrome (ACS) is a clinical syndrome characterized by progressive intraabdominal organ dysfunction resulting from an acute increase in intra-abdominal pressure (IAP). In the absence of prompt treatment, ACS can lead to lethal organ failure. Treatment of ACS is achieved by immediate decompression of the abdominal cavity. As to how and when decompression laparotomy should be performed depends on the clinical condition of the patients. There is limited data regarding outcomes of abdominal closure techiques. The present study aimed to investigate two different temporary closure methods, the vacuum assisted closure (VAC) and Bogota bag techniques, in 40 patients who underwent decompressive laparotomy as part of the management of ACS.METHODS: The study included 40 patients who developed ACS during follow-up or following trauma and abdominal surgery. As part of the treatment for ACS, these patients underwent decompressive laparotomy at the Cukurova University Medical Faculty, General Surgery Department and followed up in the Intensive Care Unit of the same hospital. VAC and Bogota bag procedures were performed as temporary closure methods for the treatment of ACS. Patients were randomly assigned to each of the two groups according to the temporary closure method performed. Clinical, laboratory, mortality and morbidity results of the patients in both groups were compared.RESULTS: Demographic features of the patients (age, sex, body mass index, co-morbidities) were similar between the two groups. The most common reason of ACS was gastrointestinal perforation in 12 (30%) patients. Decrease in incision width was significantly faster in the VAC group than in the Bogota group. Primary closure of fascia was considered appropriate in 16.9 days in the VAC group and 20.5 days in the Bogota bag group. The decrease in abdominal pressure was similar between the two groups on days 1, 4 and 7 but appeared to be significantly lower on day 14 in the VAC group. 12 patients (30%) died during the study. Among the deceased patients, 5 (12%) were in the VAC group, whereas, 7 (17.5%) belonged to the Bogota bag group.CONCLUSION: Based on these results, it is suggested that VAC has advantages when compared to the Bogota bag as a temporary closure method in the management of abdominal compartment syndrom
