Yönetim faaliyetinin en önemli unsurlarından birisi olan astlar ile iletişim, yönetsel performansını ve
etkinliğini yüksek tutmak isteyen göstermek isteyen yöneticiler için üzerinde dikkatle durulması gereken bir
konudur. Yönetici, kendisi ile astları arasında sorunsuz işleyen bir iletişim oluşturmak ve sürdürmez ise
büyük yönetsel sorunlar yaşayabilir.
Özellikle kamu kurumları söz konusu olduğunda, yöneticilerin iletişime yönelik davranışlarını
şekillendiren; yöneticinin benimsediği yönetim anlayışı, karakteri ve tecrübesi; kurumda sunulan hizmet,
astların niteliği ve sayısı, kurum kültürü, informel gruplar, siyasi etkiler gibi farklı birçok etken söz
konusudur. Bu etkenler, iletişimin yanı sıra tüm diğer yönetsel uygulamalar bakımından astları ile olan
görevsel ilişkisini kişi özelinde şekillendirmekte ve astlarını, kendi isteği veya durum gereği olarak
kendisine göre farklı kavramsal “yönetsel mesafelerde” konumlandırmaktadır. Yönetici bu sayede kişisel
olarak güvende olma, yönetimini rahat sürdürme ve “duruma ve kişiye özel” davranabilmektedir.
Kavram geliştirme amaçlı hazırlanan bu çalışma, söz konusu yönetsel mesafelerin niteliğini ve
nedenselliğini ortaya koymaya çalışmaktadır. Bu amaçla, alan literatüründeki konu ile ilgili kavramsal
boşluğu gidermeye yönelik bir gayret olarak “yönetsel proksemi” kavramı geliştirilmiştir. Fiziksel yakınlık
durumu ile iletişimin karakteri arasında bir ilişki olduğunu ileri süren Proksemik Alan Teorisi’nden
esinlenerek geliştirilen bu kavramın, Lider-Üye Etkileşim Teorisi’ni farklı bir bakış açısıyla yorumlamaya
aracılık etmesi ümit edilmektedir
