WSTĘP. W ostatnich latach obserwuje się rosnącą liczbę dzieci
i młodzieży kierowanych do diagnostyki z podejrzeniem osteoporozy.
Celem niniejszej pracy było ustalenie, jaki odsetek stanowią
wśród nich pacjenci, u których potwierdzono rozpoznanie osteoporozy
i co jest przyczyną jej "nadrozpoznawalności".
MATERIAŁ I METODY. Przeanalizowano dane 41 pacjentów,
20 dziewcząt i 21 chłopców w średnim wieku 12,52 ± 2,65 roku. Diagnostyka
obejmowała wykonanie badania densytometrycznego,
oznaczenie stężeń wapnia całkowitego oraz fosforanów, magnezu,
parathormonu, fosfatazy alkalicznej, metabolitu witaminy D3
(25OHD3) w surowicy krwi oraz wydalania Ca i P w moczu. O ostatecznym
rozpoznaniu osteoporozy decydowała obecność w wywiadzie
złamań współistniejących z niską masą kostną.
WYNIKI. Wśród badanych 65,85% stanowili pacjenci, u których
wstępne rozpoznanie lub podejrzenie osteoporozy wynikało z informacji
o powtarzających się złamaniach, 24,4% pacjenci z bólami
kończyn i/lub kręgosłupa, 4,88% pacjenci jedynie z obciążonym
wywiadem rodzinnym i 4,88% z wadą postawy. Na podstawie przeprowadzonej diagnostyki obecność osteoporozy potwierdzono
u 5 (12,2%) pacjentów - 4 dziewcząt i 1 chłopca.
WNIOSKI. Nieumiejętnie zebrany wywiad oraz zła interpretacja
wyników badań dodatkowych, w tym szczególnie coraz dostępniejszego
badania densytometrycznego, wydają się być główną
przyczyną "nadrozpoznawalności" osteoporozy w poradniach rejonowych.INTRODUCTION. An increasing number of referrals of paediatric patients
for osteoporosis diagnostics are recently noted. The aim of our
study was to determine the percentage of children with confirmed
diagnosis of osteoporosis and the reasons of it’s "over diagnosing".
MATERIAL AND METHODS. The data of 41 patients, 20 girls and
21 boys, were analysed. The average age of the study group was
12.52 ± 2.65 years. Diagnostics involved the determination of the
levels of serum Ca, P, Mg, PTH, FA, vitamin D3 metabolite (25OHD3),
urine Ca and P excretion, and bone densitometry. The diagnosis
of osteoporosis was based on the presence of factures in anamnesis
with association of reduced bone mass.
RESULTS. Among patients 65.85% had a history of repeated fractures,
24.4% presented upper and lower limb pain and/or lumbar
pain, 4.9% had a family history of osteoporosis and 4.88% were diagnosed with postural defects. Osteoporosis was confirmed in
5 (12.2%) patients - 4 girls and one boy.
CONCLUSIONS. The incompetent history taking and the misinterpretation
of diagnostic results, particularly densitometry, which is
nowadays widely available, seem to be the main reason for the
"over diagnosis" of osteoporosis in community health centres