Leczenie ostrej fazy udaru mózgu napotyka liczne trudności. Śmiertelność wynosi ponad
20%. Istotną rolę odgrywają niewydolność krążenia, zaburzenia oddechowe, zaburzenia
rytmu serca, choroby współistniejące, jak nadciśnienie tętnicze, zatorowość płucna.
Do klasycznej oceny stanu klinicznego pacjenta należy monitorowanie ciepłoty ciała,
częstości akcji serca, ciśnienia tętniczego, a także glikemii i utlenowania krwi. Standardowe
postępowanie diagnostyczne może nie być wystarczające do właściwej reakcji
terapeutycznej w odpowiedzi na dynamiczne zmiany układu krążenia zachodzące po
uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego.
Celem prezentowanej pracy jest wskazanie metod rozszerzających możliwości monitorowania
poprzez nieinwazyjne badanie hemodynamiczne z zastosowaniem kardiografii
impedancyjnej, analizę ciśnienia centralnego, monitorowanie funkcji oddechowej.
Istnieją przesłanki badawcze sugerujące, że zastosowanie dodatkowych technik poprawi
efektywność leczenia chorych.
Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 2, 87–10
