Relationship between hyperuricemia and other of cardiovascular risk factors in patients with essential, untreated arterial hypertension in the population of RISK study
Wstęp Hiperurykemia często towarzyszy otyłości,
hiperinsulinemii, nietolerancji glukozy, nadciśnieniu
tętniczemu, hiperlipidemii oraz chorobom nerek.
Postrzegana jest również jako marker uszkodzenia
narządowego, szczególnie jako wczesny marker dysfunkcji
nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym.
Rola kwasu moczowego jako niezależnego
czynnika ryzyka sercowo-naczyniowego nie jest
pewna.
Cel Celem pracy było określenie częstości występowania
hiperurykemii u pacjentów z pierwotnym, nieleczonym
nadciśnieniem tętniczym oraz porównanie
częstości występowania znanych czynników ryzyka
sercowo-naczyniowego u chorych z nadciśnieniem
w zależności od obecności hiperurykemii.
Materiał i metody Do badania włączono 266 pacjentów
z pierwotnym, nieleczonym nadciśnieniem tętniczym
w wieku 39-75 (średnia 53 ± 8,9 roku),
w tym 41 pacjentów z hiperurykemią (grupa HU)
oraz 225 z prawidłowym stężeniem kwasu moczowego
(grupa NU). W podgrupach porównano częstość
występowania oraz średnie wartości różnych
czynników ryzyka sercowo-naczyniowego przy zastosowaniu
testu c2.
Wyniki Hiperurykemię rozpoznano u 41 pacjentów
spośród 266 chorych z nowo rozpoznanym nadciśnieniem.
Najsilniejszą zależność zaobserwowano pomiędzy
stężeniem kwasu moczowego a stężeniem kreatyniny.
W grupie HU stężenie kreatyniny powyżej
115 μmol/l u mężczyzn i 107 μmol/l u kobiet było
istotnie statycznie częstsze niż w grupie NU (17,1 vs.
5,3 %; p = 0,018). Podobnie, średnie stężenie kreatyniny
w grupie HU wynosiło 93,5 μmol/l i było istotnie
(p = 0,0029) wyższe niż w grupie NU (84,8 μmol/l).
Częstość występowania innych czynników ryzyka sercowo-
naczyniowego nie różniła się istotnie pomiędzy
badanymi grupami.
Wnioski Częstość występowania hiperurykemii
w nadciśnieniu tętniczym łagodnym i umiarkowanym,
nowo rozpoznanym lub nieleczonym w populacji
polskiej wynosi około 15%. Stężenie kwasu moczowego wykazuje największy związek z parametrem
funkcji nerek, co potwierdza jego znaczenie jako
markera stopnia uszkodzenia nerek. Współwystępowanie
hiperurykemii z innymi uznanymi czynnikami
ryzyka sercowo-naczyniowego, w tym ze składowymi
zespołu metabolicznego, nie jest jednoznaczne.Background Elevated serum uric acid levels are commonly
seen in association with hypertension, increased body mass
index, hyperinsulinemia and dyslipidemia, a cluster of
metabolic and hemodynamic disorders which characterize
the so-called metabolic syndrome. Hyperuricemia might
often be regarded as a marker of target organ damage and
progression of renal dysfunction in hypertensive patients.
However, the role of uric acid as an independent cardiovascular
risk factor is uncertain.
Objective The prevalence of hyperuricemia in patients with
essential, untreated, mild and moderate hypertension and
comparison of prevalence of cardiovascular risk factors in
hypertensives according to hyperuricemia presence.
Material and methods 266 patients with primary, untreated
arterial hypertension aged 39 to 75 (mean age 53.2
± 8.9) were studied. The prevalence of different cardiovascular
risk factor eg. cigarette smoking, obesity, high total
cholesterol, triglycerides, creatinine and glucose level
was compared in subgroups of different uric acid concentration
using chi square test.
Results Hyperuricemia was found in 41 of 266 patients.
The strongest relationship was observed between uric acid
level and creatinine level. The mean creatinine level in HU group was 93.5 μmol/l vs. 84.8 μmol/l in NU group
(p = 0.0029). The prevalence of typical cardiovascular risk
factors was not significantly different between HU and
NU group.
Conclusion The prevalence of hyperuricemia in Polish
population of untreated hypertensive patients is around
15%. Results confirmed that uric acid is a marker of renal
dysfunction progression, but hyperuricemia was not associated
with statistical higher prevalence of established cardiovascular
risk factors in hypertensive patients
