Background. More and more data indicate that the increase of production of free radicals by the endothelium
with simultaneously decreasing synthesis and/or increasing nitric oxide (NO) degradation is the basis
of changes in atheromatous vessel structure and reactivity. It is suggested that the administration of
L-arginine to patients with NO deficiency is the rational method both of increasing NO production by the
endothelium and decreasing the free radical release. In the last year it has been proven that this therapeutic
procedure could be successful in patients with atherosclerotic ischaemia of lower extremities. The aim of this
study was the estimation of the influence of 28-day L-arginine oral supplementation on intermittent claudication
in patients with peripheral arterial occlusive disease.
Material and methods. The authors studied 48 patients (25 men/23 women) with peripheral arterial
disease - Fontaine II. They were randomly divided into two groups: group I - 24 patients receiving
L-arginine 3 × 4 g/day and group II - 24 patients receiving placebo 3 × 4 g/day. During the study patients
were under strict clinical observation, the aim of which was to evaluate drug tolerance and to observe possible
adverse effects of L-arginine used in therapy. During the study at 0 h, after 3 h, and on the 7th, 14th, and 28th
days subjective and objective examinations were conducted with evaluation of pain-free distance and total
walking distance.
Results. After L-arginine treatment clinical improvement was observed in all patients, such as elongation
of pain-free walking distance (from 80 m at the beginning to 438 m at the end) and total walking distance
(from 158 m to 687 m), while there was no clinical improvement in patients with placebo.
Conclusions. In patients with peripheral arterial occlusive disease Fontaine stage II oral supplementation
of L-arginine results in elongation of pain-free and total walking distance.Wstęp. Coraz więcej danych wskazuje, że zwiększone wytwarzanie wolnych rodników przez śródbłonek
z równoczesnym zmniejszeniem syntezy i/lub zwiększoną degradacją tlenku azotu (NO) leży u podstaw zmian
w strukturze i reaktywności miażdżycowo zmienionych naczyń. Sugeruje się, że podanie L-argininy osobom
z niedoborem NO jest racjonalną metodą zarówno zwiększania wytwarzania NO przez śródbłonek, jak
i zmniejszenia uwalniania wolnych rodników. W ostatnich latach wykazano, że takie postępowanie lecznicze
może być skuteczne u chorych z miażdżycowym niedokrwieniem kończyn dolnych. Celem pracy był ocena
wpływu 28-dniowej doustnej suplementacji L-argininą na chromanie przestankowe u chorych z miażdżycowym
niedokrwieniem kończyn dolnych.
Materiał i metody. Badano 48 chorych leczonych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Naczyń Akademii Medycznej
w Poznaniu z rozpoznaną miażdżycą tętnic kończyn dolnych w II stopniu według klasyfikacji Fontaine’a.
Chorych losowo podzielono na dwie grupy: I grupa chorych otrzymywała L-argininę w dawce 3 × 4 g na dobę,
natomiast II grupa - placebo w dawce 3 × 4 g na dobę. Chorych poddano miesięcznej obserwacji klinicznej
w celu określenia tolerancji terapii i odnotowania ewentualnych działań niepożądanych.
W w 0., 7., 14. i 28. dniu u każdego chorego przeprowadzono pełne badanie podmiotowe i przedmiotowe
z określeniem dystansu przejścia bezbólowego i maksymalnego.
Wyniki. Po podaniu L-argininy nastąpiła znaczna poprawa kliniczna w postaci wydłużenia dystansu przejścia
bezbólowego (od 80 m na początku badania do 438 m w końcowym punkcie obserwacji) i maksymalnego
(od 158 m w 0. dniu badania do 687 m w 28. dniu), podczas gdy w grupie chorych otrzymujących placebo
takiej korzyści nie odnotowano.
Wnioski. Doustna suplementacja L-argininy w dawce 3 × 4 g na dobę istotnie wydłuża dystans przejścia
bezbólowego i maksymalnego u chorych z chromaniem przestankowym
