Czasopismo naukowe stanowi od połowy XVII wieku najważniejsze medium komunikacji w społeczności uczonych. Spełnia ono również wiele innych funkcji, takich jak selekcja jakościowa, archiwizacja i przynoszenie uznania autorom. Konieczność istnienia czasopisma dla rozwoju nauki była kwestionowana, również z pozycji antropologii kulturowej. Część z jego funkcji można już obecnie zastąpić innymi rozwiązaniami, pojawiającymi się wraz z rozwojem technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Różne propozycje stworzenia nowej formuły czasopisma nie zapewniają właściwego spełniania jego wszystkich dotychczasowych funkcji. Szczególnie ważna i ciekawa wydaje się możliwość spojrzenia na procedury nauki związane z publikowaniem w czasopismach jako na rytuał, który utrwala poczucie tożsamości i integrację części społeczności uczonych związanej z określonym obszarem badawczym i szkołą metodologiczną.Since mid-17th century, the scholarly journal was the most important medium
of communication within the community of scholars. It also has a number of
other functions, such as quality control, archiving, and recognition of authors. The
necessity of journals for the development of science and scholarship has been questioned,
also from the perspective of cultural anthropology. Some of its functions can
already be replaced with other solutions, made available by new information and
communication technologies. A number of proposals for a new formula of the journal
do not, however, ensure proper fulfilment of all its traditional functions. It seems both
important and interesting to look at the scholarly procedures related to publishing in
journals as a ritual strengthening self-identification and integration of a scholarly subcommunity
related to a particular research area and methodological school
