The purpose of this study is to investigate to what extent secondary school English
language teachers use 21st century skills and whether their demographic backgrounds
show a significant difference in teaching these skills. Another purpose of the study is to
reveal the challenges teachers face while infusing these skills in their lessons. A mixedmethods
research
design
was
employed
to
achieve
the
objectives.
The
data
were
collected
digitally
with
21st
century
Teaching
and
Learning
scale
and
semi-structured
interviews
in
the
2020-2021
academic
year.
The
study
was
conducted
with
119
Secondary
school
English
language
teachers
and 26
teachers
participated
in the
interviews.
The
findings
of
the
scale
revealed
that
the
most
used
21st
century
skill
was
using
technology
as
a
tool
for
learning,
and the least used skill was local connections. Based on t-test results, it was
found out that working in private or public schools showed a significant difference in
using these skills, and private school teachers employed 21st century skills in their lessons
more than public school teachers. In addition, it was revealed that teachers who received
training on 21st century skills used some skills more than those who did not. It was also
uncovered that the years of experience had a role in applying skills, accordingly, teachers
with less years of experience gave more place to some skills more than teachers with more
years of experience. Educational status of the teachers did not differ significantly in
teaching 21st century skills. The results of the content analysis of the interviews revealed
that the lack of qualified pre and in-service training, inadequate curriculum, lack of
infrastructure and materials, and unsupportive attitudes of administrators were the
challenges faced by teachers.Bu çalışmanın amacı, ortaokul ingilizce öğretmenlerinin 21.yy. becerilerini ne ölçüde
kullandıklarını ve katılımcıların demografik bilgilerinin bu becerilerin kullanımında
önemli bir fark gösterip göstermediğini araştırmaktır. Araştırmanın diğer bir amacı ise
öğretmenlerin 21. yy. becerilerini kullanırken karşılaştıkları problemleri tespit etmektir.
Araştırmanın amaçları doğrultusunda karma yöntem araştırma deseni kullanılmıştır.
Veriler, 21. yy. Eğitim ve Öğretim Ölçeği ve yarı yapılandırılmış görüşmeler ile 20202021
eğitim
ve
öğretim
döneminde
dijital ortamda toplanmıştır. Araştırma, ortaokulda
görev yapan 119 ingilizce öğretmeni ile gerçekleştirilmiş olup, açık uçlu görüşmelere 26
öğretmen katılmıştır. Ölçeğin bulguları, en çok kullanılan 21.yy. becerisinin teknolojiyi
öğrenme aracı olarak kullanma olduğunu, en az kullanılan becerinin ise yerel bağlantılar
olduğunu ortaya koymuştur. T-testi sonuçlarına göre ise özel veya devlet okullarında
görev yapmanın bu becerileri kullanmada önemli bir etken olduğu, özel okulda görev
yapan öğretmenlerin devlet okulunda görev yapanlara göre bu becerilere derslerinde daha
fazla yer verdikleri bulunmuştur. Ayrıca, 21.yy. becerileri üzerine eğitim almış
öğretmenlerin, almayan öğretmenlere göre bazı becerileri daha fazla kullandıkları
saptanmıştır. Tek yönlü Anova sonucu ise daha az kıdem yılına sahip öğretmenlerin daha
fazla kıdem yılına sahip olan öğretmenlere kıyasla 21.yy. becerilerinin bazılarına daha
sık yer verdiklerini ortaya çıkarmıştır. Diğer yandan, öğretmenlerin eğitim durumlarının
bu becerileri kullanmada bir farklılık göstermediği bulunmuştur. Görüşmelerin içerik
analizinin sonuçları ise, hizmet öncesi ve hizmet içi eğitim eksikliği, yetersiz müfredat,
alt yapı ve malzeme eksikliği ve yöneticilerin destekleyici olmayan tutumlarının
öğretmenlerin bu becerileri uygulamada karşılaştıkları sorunlar olduğunu ortaya
koymuştur
