Aim: The aim of this study was to investigate the possibilities for computer-aided orthognathic surgery in the treatment of class II malocclusions. Materials and methods: Twelve patients treated at the Dept. of Orthodontics, School of Dentistry, Belgrade, were included in the study. Profile cephalometric analyses of all patients were conducted before and after the treatment. The first step was the profile cephalometric analysis before the treatment using the computer software Nemotec dental studio NX2005 and the second step was the computer-aided simulation using the same software. Results: The difference in the results was found in the soft-tissue analysis, which can be explained by the possibility of observing the instant changes in patients' profiles during the simulation of surgical treatment. Conclusion: Based on the results of the present study, it can be concluded that the computer-aided simulation provides a faster approach, a possibility to educate patients before the surgical treatment and a better clinician-patient communication.Cilj: Cilj ovog istraživanja je bio da se ispitaju mogućnosti kompjuterske simulacije hirurške procedure u terapiji nepravilnosti II skeletne klase. Materijal i metod: U ovom istraživanju obuhvaćeno je 12 pacijenata Klinike za Ortopediju vilica, Stomatološkog fakulteta u Beogradu. Korišćene su fotografije i profilni snimci glave svih pacijenata pre i posle završene terapije. Prva faza istraživanja podrazumevala je analiziranje profilnih snimaka glave pre terapije pomoću kompjuterskog programa Nemotec dental studio NX2005, a druga faza istraživanja podrazumevala je simulaciju hirurške terapije pomoću jedne od opcija koje ovaj kompjuterski program nudi. Rezultati: Razlika u rezultatima pre i posle kompjuterske simulacije dobijena je u analizi mekotkivnog profila upravo zbog mogućnosti posmatranja promena pacijentovog profila tokom simulacije hirurške metode. Zaključak: Na osnovu dobijenih rezultata može se zaključiti da kompjuterska simulacija pruža brži pristup informacijama, korisna je za edukaciju pacijenata sa mogućnostima hirurške intervencije i naravno, poboljšava komunikaciju kliničara sa pacijentima
