The effect of broodstock origin, stocking density and weaning strategies on the success of artificial reproduction, larviculture and juvenile on-grow of pikeperch (Sander lucioperca L., 1758)

Abstract

Akvakultura je sektor proizvodnje hrane u svetu sa najbržim rastom. Međutim, uzgoj vodenih životinja je i dalje na daleko nižem stepenu razvoja u odnosu na uzgoj kopnenih životinja. S druge strane, iako je globalni trend proizvodnje u konstantnom rastu, evropska slatkovodna akvakultura beleži stagnaciju u poslednje dve decenije. Radi unapređenja proizvodnje slatkovodnih organizama na starom kontinentu, predožena su dva pravca: pratiti način razvoja gajenja kopnenih životinja i usredsrediti se na mali broj vrsta; ili pratititi princip diverzifikacije, pre svega gajenjem novih vrsta. Kao jedan od glavnih kandidata za diverzifikaciju opisan je smuđ. Gajenje smuđa u intenzivnom sistemu vezano je za recirkulacioni akvakulturni sistem (RAS), koji omogućava visoku kontrolu parametara proizvodnje. Osnovni uslov gajenja nove vrste u RAS-u je upravljanje njenim životnim ciklusom. Stoga, prvi zadatak pri uzgoju smuđa u RAS-u jeste definisanje tehnoloških parametara za stabilnu proizvodnju mlađi pogodne za intenzivan uzgoj. U tom smislu, početne studije su fokusirane na veštački mrest, uzgoj larvi i mlađi. Većina prethodno objavljenih studija o veštačkom mrestu smuđa koristile su divlje matice kao osnovni materijal. Međutim, korišćenje divljih matica ostavlja životni ciklus otvoren. Nadalje, za potrebe uzgoja u intenzivnom sistemu, osnovni preduslov jeste da mlađ konzumira industrijsku koncentrovanu hranu. U slučaju smuđa, opisane su dve tehnologije proizvodnje mlađi naviknute na suvu hranu - proizvodnja mlađi isključivo u RAS-u; i proizvodnja mlađi kombinacijom ekstenzivnog jezerskog sistema i RAS-a. Prethodno objavljene studije o intenzivnom uzgoju larvi smuđa bavile su se optimalnim danom početka tranzicije ishrane larvi sa žive na suvu hranu. Međutim, strategija ishrane, odnosno način prelaska sa žive na suvu hranu nisu bile predmet njihovog istraživanja. Takođe, nekoliko objavljenih studija opisalo je navikavanje jezerski uzgojene mesečne mlađi smuđa na koncentrovanu hranu, međutim, mnoga pitanja sa aspekta tehnologije, ishrane i porekla mlađi neophodna za stabilizaciju ovog proizvodnog procesa ostala su nerešena. U saglasnosti sa opisanim problemima, osnovni cilj istraživanja u okviru ove disertacije je da kroz četiri studije unapredi tehnologiju prozivodnje mlađi smuđa pogodne za intenzivni uzgoj u RAS-u. U prvoj studiji poređen je uspeh veštačkog mresta matica gajenih u RAS-u i divljih matica. Obe grupe prethodno su zimovale u spoljašnjim jezerskim objektima...Aquaculture is the fastest growing food production sector in the world, however, rearing of aquatic animals is still on the far lower developmental stage compared to breeding of terrestrial animals. On the other hand, although on the global level aquaculture production is constantly growing, European freshwater aquaculture is rather stagnant in the last two decades. In order to improve production of freshwater species on the old continent, two directions have been suggested – either to follow developmental pattern of terrestrial animals and focus on the small number of species; or to follow the diversification principle, mainly through breeding of new species. Pikeperch was described as one of the most promising candidates for the task of diversification. Pikeperch intensive rearing is connected to the recirculation aquaculture system (RAS), which allows high control of production parameters. In order to breed the new specie in RAS, management of its life cycle is prime requirement. Therefore, definition of technological parameters for stable production of fingerlings suitable for intensive on-grow is the first task for pikeperch RAS rearing. In that sense, initial studies are focused on artificial reproduction, larvicutlure and juvenile rearing. Most of the previously published studies on the pikeperch artificial reproduction used wild fish as the main material. However, usage of wild broodstock leaves the life cycle opened. Further, fingerling material for intensive rearing must be adapted on the commercial diets. In case of pikeperch, two technologies have been described for production of juveniles habituated to dry feed – juvenile production in RAS exclusively; and juvenile production in combined pond-RAS system. Previously published studies on pikeperch larviculture were dealing with optimal age for weaning. Nevertheless, weaning strategies, i.e. mode of transition from live to inert diets was not the subject of their research. Likewise, several studies described the habituation to dry diets in pond-reared month-old juveniles. However, many issues from aspects of technology, nutrition and juvenile origin remained opened. With regard to described bottlenecks, the main research outcome of this thesis is to improve the production technology of pikeperch juveniles suitable for RAS rearing. Research has been conducted in four studies..