The effect of one kind of plyometric and aerobic exercises on chest expansion and respiratory volumes in high school students

Abstract

زمينه و هدف: در بزرگسالان ورزش هاي پلايومتريك به منظور افزايش قدرت عضلات، هماهنگي عصبي- عضلاني و افزايش پرش عمودي استفاده مي شود. متاسفانه اطلاعات محدودي در باره اثرات اين نوع ورزش ها بر سيستم تنفس وجود دارد، اين مطالعه با هدف بررسي اثرات ورزش هاي پلايومتريك و هوازي بر ميزان اتساع قفسه سينه و حجم هاي ريوي در دانش آموزان دبيرستان انجام شد. روش : بررسي در اين مطالعه تجربي 60 دختر و پسر سنين 18-14 سال از طريق نمونه گيري غير احتمالي و ساده از بين دانش آموزان دبيرستان هاي زاهدان انتخاب و به صورت تصادفي در يكي از دو گروه دوچرخه ســـواري (30 مورد) و طناب زدن (30 ( مورد قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت 12 3 جلسه، بار در هفته ورزش ها را دريافت كردند. داده ها بر اساس ميزان اتساع قفسه سينه (در دو سطح آگزيلاري و گزيفوييد)، ظرفيت حياتي، حجم ذخيره بازدمي، ظرفيت حياتي حداكثر، حجم بازدمي فشار در ثانيه اول قبل و بعد از ورزش جمع آوري شد. اطلاعات با آزمون هاي t مستقل و زوج تجزيه و تحليل شد. يافتهها: ميزان اتساع قفسه سينه در ناحيه آگزيلار در گروه دوچرخه سواري از 10±76 سانتي متر به10/ ±4 77 سانتي متر و در گروه طناب زدن از 8/1/ ± 7 77 سانتي متر به 8/7/ ± 5 78 سانتي متر (001 0< /P (و ميزان اتساع قفسه سينه در ناحيه گزيفوييد در گروه دوچرخه سواري از 8/9/ ± 7 68 سانتي متر به 8±70 سانتي متر و در گروه طناب زدن از 6/6/ ± 3 71 سانتي متر به 6/4/ ± 3 72 سانتي متر ارتقاء ( يافت 001 0< /P .(همچنين افزايش معني داري در حجم هاي ريوي در دو گروه ديده شد ( 05 0 /P .( < نتيجهگيري: نتايج نشان داد كه ميزان انبساط قفسه سينه و حجم هاي ريوي متعاقب انجام ورزش هاي پلايومتريك نظير طناب زدن افزايش مي يابد