Ogromne zapotrzebowanie na szybkie techniki przetwarzania dużej
liczby danych, przyczyniło się do powstania dotychczas nieznanych koncepcji
algorytmów czasowo-przestrzennych, jak również nowych rozwiązań sprzętowych
wynikających z rozwijającej się w wielkim tempie technologii światowych.
Jednym z rozwiązań, są specjalnego typu układy tzw. tablice systoliczne
(ang. systolic arrays). Tablice systoliczne są to układy wieloprocesorowe specjalnych
zastosowań, w których algorytmy czasowo-przestrzenne są ściśle dopasowane
do architektury sprzętu. Wydajność obliczeniowa tablic systolicznych
jest wynikiem przetwarzania równoległego i potokowego.
Monografia jest podzielona na trzy części. Pierwsza omawia podstawowe
algorytmy systoliczne w zastosowaniu do zagadnień algebry macierzy, mnożenia
i dzielenia wielomianów, operacji splotu, dyskretnych transformat i
sztucznych sieci neuronowych. Część druga omawia wykorzystanie grafów zależności
i grafów przepływu sygnałów do projektowania tablic systolicznych .
Oparta jest na opracowanej oryginalnej metodzie projektowania układów VLSI.
Część trzecia przedstawia podstawowe cechy jakimi powinny charakteryzować
się tablice systoliczne dla zagadnień morfologii matematycznej.
Monografia przeznaczona jest dla studentów, doktorantów oraz specjalistów
w zakresie różnych dyscyplin naukowych, np. informatyków i elektroników,
którzy zajmują się przetwarzaniem sygnałów i ich zastosowaniem