سردبیر محترم
یکی از ابعاد مهم چهارگانه سلامت، سلامت معنوی است که بر اهتمام به ارتقای آن توسط سازمان جهانی بهداشت تأکید شده است. از آنجا که سلامت معنوی سبب بهبود شاخص‌های ابعاد دیگر سلامت جسمی، روانی، اجتماعی می‌گردد، توجه به این بعد سلامت بیشتر در دوره بزرگسالی و در بیماران مبتلا به بیماری‌های صعب‌العلاج صورت می‌گیرد. حال آنکه رشد و تکامل معنویت باید از سنین کودکی در نظر قرار گیرد.
رشد معنویت در هر انسانی دارای یک روند دینامیک و پویا است که در طی یک دوران رخ می‌دهد. در طی این روند، انسان به طور فزاینده‌ای به معنی، اهداف و ارزش‌های زندگی پی می‌برد. (فولتون و همکاران[i]، 1995 م.) رشد معنویت در کودک بسیار پیچیده است و تحت تأثیر عوامل متعددی نظیر خانواده، رسانه‌ها، افراد مسؤول جامعه و ارزش‌های فرهنگی است. امروزه تأثیر رسانه‌ها به ویژه صدا و سیما، اینترنت و فیلم‌های سینمایی انکارناپذیر است و تضاد و دوگانگی ناشی از تأثیر این عوامل، همانند رشد کودک در یک خانواده مذهبی که در معرض مستمر رسانه هالیوودی است، بسیار پرتعارض می‌باشد. (لانهام[ii]، 2005 م.)
تجربه‌های معنوی و دینی می‌تواند اثرات قوی در زندگی کودکان داشته باشد؛ رشد اخلاقی آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد، ارتباطات اجتماعی آن‌ها را تقویت کند و راه ارتباط با خویشتن و رفتارهایشان را تنظیم نماید. (بارنس و همکاران[iii]، 2000 م.) کودکانی که در خانواده‌های غیر معنوی/ مذهبی پرورش می‌یابند، بیشتر با سؤالاتی درباره خداوند و ذات لایزال الهی مواجه می‌شوند و پاسخ این سؤالات و رموز معنویت را در جامعه جستجو می‌کنند (فولتون، و همکاران[iv]، 1995 م.) و چه بسا به معنویت‌های کاذب دست می‌یابند. از این رو کتب و مقالات مندرج در حوزه سلامت معنوی مرور و مطالب مربوط به مراحل مختلف رشد معنوی در کودکان و نوجوانان مورد تحلیل قرار گرفت.
...
پی‌نوشت‌ها
[i]. Fulton RB. & Moore CM.
[ii]. Lanham, MD.
[iii]. Barnes LL. & Plotnikoff GA. & Fox K. & Pendleton S.
[iv]. Fulton RB. & Moore CM
