AllamaQutb al-DinShirazi (634-710 AH) was a physician, philosopher, astronomer, mathematician, scholar and musician in Islamic golden age. He was one of the most famous students of KhwajaNasirToosi and the most famous interpreter of IbnSina's Canon of Medicine. Most of his theories were a detailed and comprehensive form of his predecessor's theories. Among these cases, his theory about the meaning of "death" is discussed here.
He made detailed discussions about death. He focused on the definition of death initially, and then described its physiopathology from the perspective of Iranian traditional medicine. He also talked about life span, its usual rate, and the maximum of lifetime experimentally. Finally, he discussed about association between health recommendation and delaying death.
Allama's medical explanation of the death is greatly influenced by the Aristotelian philosophical approach to the concept of life and death. Most of the physiological explanation of death is based upon concepts that living organism ware defined; Concepts such as spirit, natural heat and moisture, chief organs, medical spirits, pulse, and breathing.علامه قطب‌الدین شیرازی (634-710 ه.ق) حکیم، طبیب، فیلسوف، منجّم، ریاضی‌دان، ادیب و موسیقی‌دان قرن هفتم و هشتم هجری قمری است. او از شاگردان نامی خواجه‌نصیرالدین طوسی و معروف‌ترین شارح قانون ابن‌سینا است. وی در علوم گوناگون صاحب نظریههایی است که مشروح و مبسوط نظریههای پیشینیان اوست. از میان این موارد، نظریه او درباره مفهوم «مرگ» است.
وی ضمن بحثی تشریحی درخصوص مرگ، در ابتدا به تعریف مرگ میپردازد و سپس فیزیوپاتولوژی آن را از دیدگاه طب قدیم بیان می‌کند. علامه همچنین درخصوص طول عمر، میزان معمول آن و حداکثر طول عمر از نظر تجربه سخن گفته است و در انتها به بحث حفظ‌الصحه از منظر ارتباط با موت پرداخته و هدف این علم را تأخیر موت تا اجل طبیعی دانسته است.
تبیین طبی علامه از مرگ، به‌شدت متأثّر از نوع نگاه فلسفی مشایی به مفهوم حیات و مرگ است. تبیین فیزیولوژیک مرگ بیشتر به شکل سلبی و بر اساس مفاهیمی است که حیات موجود زنده بر آن اساس تعریف میشود. مفاهیمی مانند نفس، حرارت و رطوبت غریزی، اعضای رئیسه، ارواح طبی، قوا، نبض و تنفس، نمونههایی از این مفاهیم هستند
