Hastaneye yatma süreci çoğu birey için stres yaratan bir durumdur. Bu tanımlayıcı çalışma, koroner yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların algıladıkları çevresel stresörlerin belirlenmesi amacıyla 01.08.2019-01.12.2019 tarihleri arasında Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi koroner yoğun bakım ünitesinde yatan 315 hasta üzerinde yapıldı. Örnekleme, 18-75 yaş arası, yoğun bakım ünitesinde 24-72 saat yatan, iletişim sorunu olmayan ve araştırmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden hastalar da?hil edildi. Veri toplamak için, araştırmacı tarafından literatür taraması ile hazırlanan "Hasta Tanıtım Formu" ve Türkiye'de geçerlik ve güvenirlik çalışması ASLAN (2010) tarafından yapılmış olan "Yoğun Bakım Ünitesinde Çevresel Stresörler Ölçeği" (YBÜÇSÖ) kullanıldı. Verilerin analizi, tanımlayıcı istatistikler, Mann Whitney U testi, Kruskall Wallis testi, Pearson Ki Kare ve Fisher Kesin Ki Kare Testi kullanılarak yapıldı. Analiz sonuçları p<0.05 anlamlılık düzeyinde yorumlandı. Araştırmanın sonucunda, Yoğun Bakım Ünitesinde Çevresel Stresörler Ölçeği'nden alınan puan ortalaması 56,33±12,09 olarak bulunmuştur. Çalışmamızda hastaların en çok etkilendiği 5 stresör sırasıyla; "Eşini Özlemek", "Sürekli Tavana Bakmak", "Sıkılmak", "Aile ve Arkadaşlarını Günde Sadece Birkaç Dakika Görmek" ve "Uyuyamamak"tır. Hastaların en az etkilendikleri 5 stresör ise sırasıyla; "Hemşirelerin Yatağınızın Etrafında Sürekli Bir Şeyler Yapmaları", "Sık Sık Tansiyon Ölçülmesi", "Doktor ve Hemşireler Tarafından Sık Aralıklarla Fiziksel Muayene Yapılması", "Telefon Sesini Duymak", "Hemşirelerin Makineleri, Sizi İzlediklerinden Daha Yakından İzlemesi"dir. Hastalara ait "Cinsiyet", "Eğitim Durumu", "Medeni Durum", "Şu Anki Hastalık" ve "Daha Önce Yoğun Bakımda Yatma" değişkenlerinin, Yoğun Bakım Ünitesinde Çevresel Stresörler Ölçeği puanını, anlamlı düzeyde etkilediği tespit edildi.Hospitalization process is a stressful situation for most individuals. This descriptive study was performed on 315 patients hospitalized in the coronary intensive care unit of Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital between 01.08.2019 and 01.12.2019 in order to determine the environmental stressors perceived by patients hospitalized in the coronary intensive care unit. Patients who were between the ages of 18 and 75, stayed in the intensive care unit for 24 to 72 hours, had no communication problems and voluntarily agreed to participate in the research were included in research sample. In order to collect data, "Patient Identification Form" prepared by the researcher through literature review and the "Intensive Care Unit Environmental Stressor Scale" (ICUESS), the validity and reliability study of which was carried out in Turkey by ASLAN (2010), were used. Data analysis was made by means of descriptive statistics, Mann Whitney U test, Kruskall Wallis test, Pearson Chi-squared test and Fisher Exact Chi-Square Test. Analysis results were interpreted at p<0.05 significance level. As a result of the research, the mean score obtained from the Intensive Care Unit Environmental Stressor Scale was found to be 56,33±12,09. In our study, the 5 stressors that the patients were affected at most were "Missing your husband or wife", "Staring at the Ceiling", "Being bored", "Only seeing family and friends for a few minutes each day" and "Not being able to sleep", respectively. The 5 stressors that the patients were affected at the least were "Having nurses constantly doing things around your bed", "Having your BP taken often", "Frequent physical exams by doctors and nurses", "Hearing the telephone ring" and "Feeling nurses are watching the machines closer than watching you", respectively. It was determined that the variables of "Sex", "Educational Status", "Marital Status", "The Present Illness" and "Previously Stay in the Intensive Care Unit" for the patients had a significant effect on the score of the Intensive Care Unit Environmental Stressor Scale
