Rytmy biologiczne to uniwersalne zjawisko występujące u żywych organizmów. Biorą one
udział w adaptacji organizmu do otoczenia i polegają na synchronizacji własnych procesów
życiowych z regularnymi zjawiskami występującymi w otaczającym środowisku.
Reaktywność naczyń krwionośnych w dużej mierze zależy od prawidłowej funkcji śródbłonka
naczyniowego, na którą istotnie wpływają rytmy biologiczne. Podobną wyraźną zależność
między rytmami biologicznymi i hemostazą obserwuje się nie tylko w badaniach doświadczalnych,
lecz także klinicznych. Okołotygodniowy rytm w układzie hemostazy, łącznie z 7-dniowymi
zmianami w otaczającym środowisku (aktywność, stres, dieta), prowadzą do zwiększonego
ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych, zwłaszcza na początku tygodnia. Zjawiska te są
ściśle skorelowane z rytmami okołodobowymi w układzie hemostazy. Poranny wzrost lepkości
krwi, napięcia mięśniówki naczyń, odpowiedzi na działanie norepinefryny, ciśnienia krwi,
aktywności płytek i krzepliwości krwi wraz ze zmniejszaną aktywnością fibrynolityczną prowadzą
do zwiększonego ryzyka zdarzeń zakrzepowo-zatorowych w tym czasie. Zmiany te ułatwiają
zrozumienie epidemiologicznych obserwacji wzmożonego występowania incydentów zakrzepowych
w godzinach porannych i na początku tygodnia. Folia Cardiologica Excerpta
2010; 5, 1: 1-
