Hofmeyr, HS

Kroon, Frederika E

van der Merwe, Leonora

van Rensburg, WJJ

English

AJOL - African Journals Online

S. Afr. Tydskr. Veek. 2, 45-50 (1972)BESKRYWING VAI'l TEGNIEKE EN CHEMIESE ANALISES VANSKAAPLIGGAME EN FOUTE DAARAAN VERBONDESUMMARY: A DESCRIPTION OF PROCEDURES AND ASSOCIATED ERRORS FOR CHEMICAL ANALYSES OF WHOLE BODIESOF SHEEP.As part of a comparative slaughter eXl?eriment, whole bodies of 24 lambs were analyzed for dry matter, nitrogen, ether-extract..ash and energy content. A large carcass grinder ("Wolfking") was used to homogenise the carcass and offal components separately. Thevarious mixing, sampling and analytical procedures are described in detail Errors. expressed as coefficients of variation associated withdry matter, protein, fat, ash, and energy determinations we~e 0.62; 1,45; 1.39; 1.53; and 1,63%, respectively. Energy values calculatedfor protein and fat by regression on total energy were close to the values proposed by Brouwer (1965). The average sums of per cent protein,fat and ash in the dry matter of the carcass and offal deviated by less than 1% from 100 %. In the wool. however, these fractions added upto only about 95 ~ This difference is partly ascribed to a nitrogen-free extract fraction coming from accumulated dust from feedstuffson the wool of the animals.OPSOMMlNGTydens 'n vergelykende slagproef is die liggame van 24 Pedi-Iammers in geheel ontleed vir droe materiaal, N, eter-ekstrak. as enenergi6-inhoud. 'n Groot karkasmeule ("Wolfking") i~ gebruik om die karkas en "reste"-komponente afsonderlik te homogeniseer. Dieverskillende prosedures vir homogenisering, monsterneming en analise van die karkas, reste en wolkomponente word in besonderhedebeskrywe. Koeffisimte van variasie vir DM. N. eter-elfstrak, as en energieinhoud op heelliggaam-basis was Qnderskeidelik 0,62; 1,45;1,39; 1,53 en '1.63%. Energiewaardes van proteiim en vet soos bereken deur regressie op totale energie-inhoud het nou ooreengestem met diewaardes 5.7 en 9,5 kcal/kg, soos voorgestel deur Brouwer (1965). Die gemiddelde som van die persentasies proteilm. vet en as in die droemateriaal van die karlcas- en rest6-komponente het met minder as 1% afgewyk van 100 . By die wol egter het die persentasies proteien,vet en as opgetel tot slegs omtrent 95 %. Die verskil word gedeeltelik toegeskryf aan 'n stikstofvrye ekstrak-fraksie afkomstig van voerstofop die woLDie bruikbaarheid van vleismeulens waannee dierein geheel opgemaal kan word, roaak dit tans moontlik omverteenwoordigende monsters van die diereliggaam of ge-deeltes daarvan vir, chemiese analises te bekom. As deel van'n vergelykende slagproef met lammers is heelliggaam-analises op skaaplammers uitgevoer. Met die oog op wyeretoepassing word die prosedures wat in hierdie laboratoriumgevolg is, hier beskrywe en 'n ontlediIlg van die foutgroot-tes daaraan verbonde word op gegewens van eengroep lam-mers (pedi's) gedoen.Vier-en-twintig Pedi-lammers is op 'n ouderdomvan agt maande geslag. Besonderhede oor die proefbe·handeling waaraan hulle onderwerp was, verskyn elders(Hofmeyr, 1972). Hulle wolvrye liggaamsmassas het gevari-eer tussen 9,35 en 28,60 kg, met 'n gemiddeld van 18,48kg.Slagting is voorafgegaan deur 'n uithongeringsperiodevan 18 uur waarin geen kos en water beslqkbaar was nie.deur 'n "Wolfking" karkasmeule met twee siwwe inserie, een met 12 mm gate en die ander met 5 mm gate,te stuur. Dit is moontlik om fyner siwwe te gebruik maardit vertraag die deurvoering van die vleis dennate dat ditonnodig lank blootgestel word aan die wrywende aksievan die spiraalskag van die meule wat daartoe lei dat vetaan die skag begin aanpak. Die minder fyn produk het wet'n groter monsternemingsfout tot gevolg gehad, maar ditwas verkieslik bo die moontlikheid van 'n sistematiese foutas gevolg van die differensiele verwydering van 'n gedeeltevan die vetkomponent. Na die vleis die eerste keer deurdie meule gestuur is, is die meule oopgemaak en is stuk-kies been en vel wat tussen"die lemme bly sit het, ver-wyder en by die gemaalde vleis gevoeg. Daarna is aange-neem dat die samestelling van die vleis wat in die meuleagterbly na die verdere maalproses, ooreenstem met dieres. Vir berekeningsdoeleindes is die oorspronklike syfervir massa, soos bepaal net na slagting,gebruik.Die gemaalde materiaal is aanhoudend deeglik deur-mekaar geroer om te verhoed dat die vog na onder saktotdat vier monsters geneem is; een monster van 400 gvir vriesdroging en latere cherniese bepalings en drie 35g-monsters vir onmiddeUike DM-bepalingdeur droging in 'noond. (Hoewel dit wenslik sou wees om 400 g-monstersvir DM-bepaling te gebruik, was dit onmoontlik vanweebeperkte oondruimte.)Die 400 g-monster is gevriesdroog in 'n WKF modelL 2-vriesdroer. Na vriesdroging is die gedroogde monster inongeveer 5 mm-grootte blokkies opgebreek en venneng metdrie maal soveel fyngekapte droe ys (saamgeperste CO2),Dit is dan gelaat om deeglik af te koel waarna dit in 'n ge-wone, voorafverkoelde laboratorium·kruishamenneule (Cris-ty & Norris) met 'n 2 mm sif gemaal is. Fynere siwwe isook uitgetoets maar was geneig om soms stukkies bind-weefselvesels terug te hou. Die meule is vooraf verkoeldeur droe ys daarin te maal totdat die lugvog wat buiteop die meule kondenseer wit yskristalle vorrn. Die voorafbevriesing van die monster en verkoeling van die meulebring mee dat die vet in die monster nie aan die binnewandevan die meule vassit Die en deur die meule verpoeierword.Die fyngemaalde monster is in 'n plastieksak gegooien die sak is bo Iiggiesomgevou sodat vog wat buite op diesak kondenseer Diedaarin kon loop Die.Die sak is dan oor·nag gelaat totdat aI die droe ys gesublimeer het. Daarna isdie monster in 'n plastiekbottel oorgebring en by -50Cgestoor tot verdere gebruik.Droe materiaal (DM J, stikstof- (N J, eterekstrak- en asbes-bepalingsVoor ontledings is die fyngemaalde monsters oor-nag by kamertemperatuur gelaat sodat temperatuur enhumiditeitsekwilibrasie kon plaasvind. Triplikaatmonstersis afgeweegvir DM-, N- energie- en eterekstrakbepalings,en laasgenoemde monsters is ook vir asbesbepalings ge-bruik. Die monstergroottes was soos volg:DMNEterekstrakAsEnergie± 3 g± 1 g± 2,5 gEterekstrak-monster± 1 gDM in beide gevriesdroogde en vars (nat) monstersis bepaal deur die monsters in vogbakkies te weeg en danby 1000C tot konstante massa in 'n geventileerde oondte droog. N-bepalingsis gedoen op gevriesdroogdemateriaalvolgens die makro-kjeldahlmetode met 1 g Na2S04 en dieekwivalent van 0,1 g Hg (B.D.H. Kjeldahltablette) as katali-satore. Eterekstraksie op die gevriesdroogde materiaal hetin 'n Soxhlett-apparaat plaasgevind deur die monsters vir16 uur lank met petroleum-eter (kookpunt 4O-60°C) teekstraheer. Die ontvette monsters is daarna in porselein-kroesies geplaasen vir 12 uur in 'n oond by 6000C verbrandvir asbepalings. Energiebepalings is gedoen deur die ver-brandingvan 1g-monstersin 'n adiabetiese bomkaloriemeter.Die monsters vir energiebepalings kon Die in die gebruik-like pilvorrn voorberei word Die vanwee die moontlik·heid dat die vet in die monster tydens voorbereidings uit-gepers sou word. Die materiaal is Iiggiesin die verbrandings-bakkie vasgedruk. Baie probleme is egtermet die vetterigemonsters ondervind deurdat dit tydens verbranding uitdie bakkie uitgeskiet het en dan nie voUedigverbrand hetDie.Die N en eterekstrak van die rouwol is bepaal soosin die gevriesdroogde vleismonsters. Energie-inhoud vandie wol is bereken vanaf die proteiim- en vetinhoud daar-van deur te aanvaar dat die verbrandingswaardes van pro-teiim 5,7 kcal/g is en die van vet 9,5 kcal/g (Brouwer,1965).Die grootte van die nie-sistematiese foute in dieanaIises is bepaal deur variansie-analisesvir ongelyke getalherhalings (Snedecor, 1956). Dit was nodig omdat DiealIe monsters in triplikaat ontleed is nie. Vir 'n aan-duiding van die sistematiese foutgrootte by proteiim- envetbepalings is die energiewaardes van die fraksies deurregressie afgelei soos voorgestel deur Reid et al. (I 963),en dan vergelyk met die teoretiese waardes (Brouwer,1965). 'n Verdere aanduiding van die sistematiese fouteby die chemiese analises, is verkry deur na te gaan of diesom van die persentasies N, vet en as in die droe materi-aal na 100 opteI.In Tabel 1 word die gemiddelde groottes van dieverskillende chemiese fraksies in die gevriesdroogde ma-teriaal van die karkas en reste, sowel as van die wol, af-sonderlik verstrek. Die gemiddelde waardes vir die DM-inhoud van die nat materiaal (voor vriesdroging) word ookTabellStatistiese parameters van chemiese anaUses op gevriesdroogde materiaafen wof by skaaplammersGetal Variansie SA. K.v.V.Chemiese fraksieMonsters Analises Gemid. Tussen Tussen Tussen TU!l.~en Tussen Tussenmonsters analises monsters analises monsters analisesKarkas%OM 44 115 93.81 8.05 0.02 2,83 0.141 3,02 0,15%N 24 69 6,08 5,09 0.02 2,22 1).141 36,81 2,33 .% Vet 24 67 53.41 234,11 0,16 15,30 0;400 28,64 0,75%As 24 76 9.71 8.82 0,Q3 2,97 0,173 30,59 1,78Energie kcal/g 22 46 7.052 0,361 0.001 0,601 0,032 8.52 0,45Reste%OM 48 113 92,63 11.49 0,15 3,39 0;387 3.65 0,42%N 24 70 7,78 4.21 0,05 2.05 0,223 26.38 2.87% Vet 24 67 42.24 205,81 0,33 14,35 0.515 33.97 1,36% As 24 67 8,47 4;15 0,12 2.03 0,346 24,05 4,09Energie kcal/g 22 44 6,707 0,335 0.001 0.579 0,316 8,63 0,47Wol%OM 24 48 92,72 4,14 0,35 2,04 0,592 2,19 0,64%N 24 67 13.03 0,392 0,05 0,63 0,224 4.81 1.72% Vet 24 67 8.35 4.93 0.06 2,20 0,245 26.59 2,93% DM in nat materiolllin karkas 24 67 42,54 84,35 0,35 9,19 0,592 21.59 1.39in reste 24 71 34.08 67.18 0,09 8,20 0,300 24,05 0.88s.A. = standaard afwykingK.v.V. = koeff"lSientvan variasieaangetoon. Verder word ook die variansies, standaard·afwykings en koefftsiente van variasie tussen monstersen tussen analises binne monsters verstrek. Tussen monstersverteenwoordig die verskille tussen diere en tussen ana-lises binne monsters verteenwoordig die verskille tussenherhalings binne dieselfde monstefS en dui dus die akku-raatheid van die analises aan. By die DM-bepatings in ge-vriesdroogde materiaal is die getat monsters egter meeras die getal diere omdat sommige monsters 'n tweedekeer vir N ontleed moos word vanwee foutiewe werkingvan die verteringsapparaat. Aangesien elke N-bepaling ge-paard gaan met 'n DM-bepaling en daar die DM-bepalingsDie deur die foutiewe N-bepalings beihvlood is Die is ditby die ontleding ingesluit. Energiebepalings op materiaalvan twee lammers is uitgelaat vanwee onaanvaarbare ekspeI;i-mentele foute, tydens analises.Die grootte van die koeffisiente van variasie tussenmonsters dui daarop dat die monsters 'n groot variasie insamestelling verteenwoordig het. Tussen analises binnemonsters was die koeffisiente van variasie ten opsigte vandie % DM, % vet en energie van die gevriesdroogde ma-,teriaal besonder laag. Vir % N en % as was dit egter hoer.Hierdie verskille is te wyte aan die lae waardes van dieN-en asfraksies. Met die uitsondering van die asfraksie vandie reste was al die koeffisiente van variasie egter onder3 %. Van belang is dat diekoeffisiente van variasie vir.% DM bepaal op die nat m!lterlaal. in. <lie karkas en reste,slegs 1,39 en 0,88 % is. Dit is 'n aanduiding dat die ge-maalde materiaalgoed. vermeng was endat ~5 ,g-n19nstefS'nie te klein was nie. Die foutgr()ottes.,soosin Tabel ·1·uiteengesit, verteenwoordig egter nog nie,die fJ,n~4()uhgrootte vir die verskillende ff.aksies soos <lit sat wee,s. tenopsigte van die n~t materiaal in die karkas en reste ,nie,d.w.s. die werklike foutgrootte. Die. Om die fmale fout-I" ••. .-.' \ "grootte te. bereken, moot in ag gt':neefil WQfd,dat ~Iegs.eennat monster van 400 g geneemj!! vir chtrmiest; an~!!es, eQdat na vriesdroging analises in triplikaat op die gevries-droogde monster gedo~I1' is vir die verskiIlendeth~miese'fraksies. Die fmale foutgrootte sal dus die variansie tussendie triplikaat analises (Tabel 1) sowel as die variansie inmonstememing van die 400 g-monster behels.Die aannamesin verband met die totale variansie blyk uit Fig. I. Daaris aanvaar dat die variansie van die trip~aat. monstersvir droe materiaalbepating op die nat vleis grootliks tewyte is aan monsternemingsfout vanwee die grofheid vandie materiaal en die grootte· van die monsters relatief totTabel 2Varillsie tussen tlnIllises toe te skryf aan monstememings- en tegniekfoute by die nIlt materiaal vanlamkarkas en -resteOtemiese frame Gemiddeld in Monsternemings- Tegniekvariansie Totale Variansienat materiaal variansieEnkel analises Duplikaat analises Triplikaat analisesX2 X2 (Xl + X2) (Xl +~ ) (XI + ~)2 3K.1uu%N 2.59 0,0013 0.0045 0,0058 0.0036 0.0028% Vet 22.72 0.0999 0.0329 0.1328 0.1164 0.1109%As 4.13 0.0033 0.0062 0.0095 0.0064 0.0054Energie kcal/100g 299.99 17,4056 2.0570 19.4625 18,434 18.0912Re,te%N 2.65 0.0005 0.0068 0,0073 0.0039 0.0028% Vet 14.40 0.0161 0,0452 0.0613 0.0387 0.0312% As 2.89 0.0006 0.0164 0,0170 0.0088 0.0061Energie kcal/l00g 228.57 4,0482 1.3690 5.4172 4.7327 4.5045Statistiese pa1'tImeters van chemiese {raksies op lei liggaamsbasis (karkas, reste en wolgesomentlik) by lammers vir duplikaat en triplikaatontledingsDuplikaat analises Triplikaat analisesOtemiese frakaie Gemid. waarde Variansie SA. K.v.V. Variansie S.A. K.v.V.%DM 43.07 0.1201 0.3465 0,80 0.0721 0.2685 0.62%N 3.01 0.0024 0.0499 1.63 0.0019 . 0.0436 1,45% Vet 20.70 0,0872 0,2953 1.43 0,0830 0.2881 1.39%As 3.97 0.0045 0,0671 1.69 0.0037 0.0608 1.53Energie kcal/IOOg 297.19 29,8595 5.468 1.84 23.5782 4.856 1.63s.A. = standaard afwykingK.V.V. = kcM!ffisientvan variasiedie totale hoeveelheid vleis. Aangesien s1egs een monstergeneem word vir chemiese analises is die monsternemings-fout inherent un die verdere bepaling van die chemiesefraksies. Nadat die materiaal gevriesdroog is en deeglikfyngemaal en verpoeier is, was daar nog variasie tussendie triplikaatontledings van die chemiese fraksies. Dit isaangeneem dat hierdie variasie te wyte is aan tegniekfoute.Die totale variansie vir elke bepaling is soos volg bereken:(a) MonsterneminglVariansie = (DM-variansie in nat materiaal)x (% Otemiese frusie in DM)2100(b) TegniekYariansie = (Otemiese rraksie se variansie in gevries-droogde materiaal)x ( % DM in nat vleis )(% DM in gevriesdroogde vleis)= X2Omdat die bepalings van die chemiese fraksies intriplikaat, en soms duplikaat, gedoen is, verklein die vari·ansie X2 met 'n faktor j gelyk aan die aantal replikate(2 of 3). Die totale variansie is dusXl +!2 .jIn Tabel 2 word die variansies te wyte aan monster-neming en tegniek, volgens die voorafgaande aannames, af·sonderlik getoon, sowel as die totale variansie Xl + X2 waarj gelyk is aan 1,2 en 3.Beide by % N en % as is die tegniekvariansie gro·ter as die monsternemingsvariansie. By die energiebepalingis die tegniekvariansie baie kleiner as die monsternemings-variansie. Vit die tabel blyk natuurlik ook dat die totalevariansie s1egs merkbaar beihvloed word deur meer ana-lises (duplikaat en triplikaat) indien tegniekvariansie groteras monsternemingsvariansie is.(35 g)OM-bepaling(Var. a.gv. monstcrneming)KarkasReste9.3209.4235,6785.517In Tabel 4 word die energiewaardes vir vet en pro-teiim verstrek soos bereken deur die regressie van persen-tasie vet of persentasie proteitm op die totale energie-waarde per gram asvrye materiaal (Reid et ai, 1963).Dit verskil nie betekenisvol van die waardes van 5,7 en9.5 kcal/g proteitm en vet onderskeidelik soos voorgesteldeur Bouwer (1965) nie. Verdere ondersoek sal nog inge-stel moet word of die huidige verskille tussen die kompo-nente werklike verskille in die energiewaardes van die veten proteitm verteenwoordig en of dit toegeskryf moet wordaan eksperimentele foute.Tabel 5Gemiddelde som van persentasies proteiim, vet en as, so-wel as variansie en S.A. van gemiddeldes by PedilammersGetal Gemiddeld van Vari- S.A.% vet + % proteiim + ~.;as ansieEnergie Karkas 24 99,94 3.89 1.97Fig. l. - Skematiese voorstelling van aannames i.v.m. vari- Reste 24 99.27 2.98 1,73ansie in chemiese fraksies Wol 24 95,32 4,49 2.12Dit is egter ook van belang om die DM, N-, veto, as-en energie-inhoud op heelIiggaamsbasis te bepaal. Dieuiteindelike foutgrootte ten opsigte van die cherniesefraksies op heelIiggaamsbasis sal dus bereken moet wordvanaf die 80m van die variansie in die karkas-, reste- enwolkomponente.Die totale variansies word bereken deur diegeweegde variansies van die genoemde drie komponentebymekaar te tel, 800s volg:_ k 2r 2 S~) 25tot- SI(.) + S2(.' + 3(twaar Stot = totale variansieSI' S2' S3 = variansies van karkas, reste en wolk, r, w, t = chemiese fraksies se gemiddelde waarde inkarkas, reste, wol en heelliggaam.Die totale variansies s6 bereken, 80wel as die stan-daardafwykings en koeffisiente van variasie word in Tabel3 verstrek vir duplikaat en triplikaat analises. Die koeffisien-·te van variasie vir duplikaat en triplikaat analises is al-mal laer as 2%. Dit vergelyk gunstig met die syfers watNielsen (1970) verstrek vir heelIiggaam-analises op varke.Morris en Moir (1963) het heelliggaamanalisemetodes be-skrywe waarby aansienlik groter monsters gebruik word.Hulle het nie die totale variansies bereken nie, maar diehuidige variansies vergelyk gunstig met die variansiesbinne analises wat hulle verstrek. Die metodes hierbobeskrywe verg egter minder tyd en arbeid as hulle prose-dures.s'A. = standaardafwykingVit Tabel 5 blyk dat die 80m van die persentasiesproteitm, vet en as in die droe materiaal van die karkasen reste baie na aan 100% is. Dit sa! nodig wees om vas testel watter deel van die klein afwyking van 100 % tewyte is aan 'n glikogeen fraksie, of aan die aanname datdie liggaamsproteiim 16 % N bevat. Vir aIle praktiese doel-eindes sa! dit egter voldoende wees as die perseniasiesproteitm, vet en as gekorrigeer word om na 100 % op tetel.Wat die wol betref, is die 80m van die persentasiesproteiim, vet en as 95,32%, Nadat aanvanklik gemeen isdat daar fout met die chemiese analises was, is dit herhaal,sonder dat die persentasies egter verhoog het. Hierdieskynbare tekort van ongeveer 5 % kan waarskynlik gedeel-telik toegeskrywe word aan 'n stikstofvrye ekstrakfraksiewat nie van die dier afkomstig is nie, maar wel van voer-onsuiwerhede wat aangesamel het op die skaap se wol.Om die rede is die energiewaardes van die wol nie deurbomkaloriemetrie bepaal nie, maar bereken vanaf die per-sentasie proteitm en vet in die wol.DankbetuigingDie advies van dr. C. Roux en mej. Ilze Olivier inverband met die statistiese verwerkinge word met dankerken. Mev. Dreyer, mej. H. Franck, mnr.P.J. de la Reyen mm. D.M. Nel het waardevolle tegniese hulp verieen.BROUWER, E., 1965. Energy Metabolism, p. 441, ed.K.L. Blaxter. London: Academic Press.HOFMEYR, H.S., 1972. (In die pers).KlELANOWSKl, J. 1965. Energy Metabolism, p. 13ed. K.L. Blaxter. London: Academic Press.WFGREEN, GP., 1965. Energy Metabolism, p. 309,ed. K.L. Blaxter. London: Academic Press.MORRIS, J.G. & MOIR, K.W., 1963. Symposium on carcasscomposition and appraisal of meat animals, ed.D.E. Tribe. Victoria: C.SJ.R.O.NIELSEN, A.J., 1970. The energy value of balanced feedrations for growing pigs determined by differentmethods. Beretning fra fors9gslaboratoriet 381. Co-penhagen v.ORSKOV, E.R. & McDONALD, I., 1970. Energy meta-bolism of farm animals p. 121, ed. A. Schiirch & C.Wenk. E.A.AP. Pub 1.no. 13. Zurich: Druk en Verlag.REID, J.T., BESADOUN, A., PALADINES, O.L. & VANNIEKERK, B.D.H., 1963. Ann. N.Y. Acad. Sci.38, 1344.SNEDECOR, 1956. Statistical methods, 5th edn. Ames,Iowa: Iowa State College Press.

Beskrywing van tegnieke en chemiese analises van skaapliggame en foute daaraan verbonde

https://www.ajol.info/index.php/sajas/article/download/140396/130147

Beskrywing van tegnieke en chemiese analises van skaapliggame en foute daaraan verbonde

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

AJOL - African Journals Online