خلفية البحث وأهدافه: يعتبر الصبر أحد طرق الضبط والتحكم بالسلوك بنحو يمنح الإنسان إمكانية الرقابة الذاتية والتنظيم الذاتي لسلوكه. كما أن الصبر كان يعتبر دائماً أحد متغيرات الصحة النفسية، وقد أكد المحققون أيضاً على العلاقة بين طبيعة الارتباط بالله والتحمل وبين مكونات الصحة النفسية. ومن هنا، فإن الهدف من الدراسة الفعلية البحث في علاقة الارتباط بالله والتحمل بالصبر عند طلاب جامعة طهران.
منهجية البحث: تعتبر هذه الدراسة الوصفية من النوع التشاركي. وتشمل مجموعة الدراسة البحثية جميع الطلبة والطالبات المشغولين بالدراسة في جامعة طهران خلال العام الدراسي 2020-2019، وقد تم اختيار 196 فرداً من طلبة أقسام العلوم الإنسانية والفنية والهندسة والعلوم الأساسية والفنون الجميلة، وذلك من خلال الاستعانة بأخذ النماذج بنحو عشوائي عنقودي. كما تم الاستفادة من استبيانات الارتباط بالله والتحمل وردود الفعل تجاه حوادث الحياة بغرض جمع البيانات. ومن ثم تم تحليل البيانات المجموعة بنحو متزامن بالاستعانة بمعادل التشارك لبيرسون وركرسيون. وقد تمت مراعاة جميع الضوابط الأخلاقية في هذه الدراسة، ولم يلحظ مؤلفو المقالة أي تضارب للمصالح.
الكشوفات: تشير النتائج إلى وجود علاقة إيجابية وذات معنى بين طبيعة الارتباط الآمن بالله والتحمل وبين الصبر. كما أن هناك علاقة سلبية وذات مغزى بين نمط الارتباط غير الآمن بالله وبين الصبر. كما أن نمط الارتباط بالله والتحمل يمكنهما التنبؤ بالصبر بنحو ملفت للنظر.
الاستنتاج: طبقاً للمعطيات الحاصلة فإن الأشخاص الذين لديهم طبيعة علاقة آمنة بالله ويملكون قدرة تحمل أكثر فإنهم يملكون صبراً أكثر في مواجهة المشاكل، بينما نجد أن الأشخاص الذين يملكون قدرة أضعف على التحمل ولديهم نمط علاقة غير آمنة بالله فإن لديهم صبراً أقل.
يتم استناد المقالة على الترتيب التالي:
Ranjbar S, Nosrati F, Ghobari-Bonab B, Hasani SS. The Relationship of Attachment to God and Resilience with Patience in the Students of the University of Tehran. Journal of Pizhūhish dar dīn va salāmat. 2021;7(2):58-71. https://doi.org/10.22037/jrrh.v7i2.31345Background and Objective: Patience is considered as a method of inhibition and control of behavior. It facilitates self-monitoring and self-regulation in human behavior. Moreover, patience is considered as one of the factors that enhance mental health in individuals. The style of attachment to God and psychological resilience have been proclaimed to be related with components of mental health. Therefore, the present study tries to examine the relationship of attachment to God and psychological resilience with patience in students who were studying in the University of Tehran.
Methods: This is a correlational study. The statistical population of the study included all the students (females and males) who were studying in academic year 2019-2020. The sample population included 196 university students, who were selected by cluster sampling method from students of the fields of humanities, engineering, basic sciences and fine arts of the University of Tehran. To collect data, we used the following measures: God Attachment Scale, Resilience Scale by Connor and Davidson, and Reaction to Life Events. To analyze the data, Pearson correlation coefficients and multiple regression analysis were used. In this study, all ethical considerations were observed and no conflict of interest was reported by the authors.
Results: The results showed that a significant positive correlation existed between the secure attachment to God and psychological resilience and patience. The findings also demonstrated a negative significant correlation between insecure attachment to God and patience in the university students. The findings suggested that quality of attachment to God and psychological resiliency can predict university students’ patience.
Conclusion: The students (individuals) with secure attachment to God are more resilient, and they are more patient when faced with difficulties. Individuals with insecure attachment to God and lower resilience tolerance and patience.
Please cite this article as: Ranjbar S, Nosrati F, Ghobari-Bonab B, Hasani SS. The Relationship of Attachment to God and Resilience with Patience in the Students of the University of Tehran. Journal of Pizhūhish dar dīn va salāmat. 2021;7(2):58-71. https://doi.org/10.22037/jrrh.v7i2.31345
سابقه و هدف: صبر یکی از روش‌های کنترل و بازداری رفتار در نظر گرفته می‌شود به‌گونه‌ای که به انسان این امکان را می‌دهد تا خودنظارتی و خودتنظیمی بر رفتار داشته باشد. همچنین صبر همواره یکی از متغیّرهای سلامت روان شناخته شده است و پژوهشگران نیز بر ارتباط بین سبک دلبستگی به خدا و تابآوری با مؤلفه‌های سلامت روان تأکید کرده‌اند. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطۀ دلبستگی به خدا و تابآوری با صبر در دانشجویان دانشگاه تهران بود.
روش کار: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش تمامی دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل دانشگاه تهران در سال تحصیلی 99-1398 بود که تعداد 196 نفر از دانشجویان گروه‌های علوم انسانی، فنی و مهندسی، علوم پایه و هنرهای زیبا با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های دلبستگی به خدا، تابآوری و واکنش در رخدادهای زندگی استفاده شد و داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون هم‌زمان تحلیل شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن به خدا و تابآوری با صبر رابطۀ مثبت و معنادار و بین سبک دلبستگی ناایمن به خدا با صبر رابطۀ منفی و معناداری وجود داشت. همچنین سبک دلبستگی به خدا و تابآوری توانستند صبر را به‌طور معناداری پیش‌بینی کنند.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده، افرادی که تاب‌آورتر هستند و سبک دلبستگی ایمن به خدا دارند در مقابل مشکلات صبر بیشتری دارند و افرادی که تابآوری کمتر و سبک دلبستگی ناایمن به خدا دارند صبر کمتری نیز دارند.
استناد مقاله به این صورت است:
Ranjbar S, Nosrati F, Ghobari-Bonab B, Hasani SS. The Relationship of Attachment to God and Resilience with Patience in the Students of the University of Tehran. Journal of Pizhūhish dar dīn va salāmat. 2021;7(2):58-71. https://doi.org/10.22037/jrrh.v7i2.3134
