مقدمه: داشتن اطلاعات کافی در زمینه آگاهی و نگرش افراد جهت هرگونه برنامه‌ریزی و مداخلات آموزشی مناسب با هدف فراگیری کمکهای اولیه در جامعه ضروری می باشد. مطالعه حاضر در سال 1394جهت بررسی دانش و نگرش نیروهای خدماتی شهر ساری درباره کمکهای اولیه و در چهار گروه شغلی پلیس، رانندگان تاکسی، رانندگان اتوبوس و آتش‌نشانان انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و جامعه پژوهش شامل رانندگان تاکسی و اتوبوس شهری، پلیس و آتش‌نشانان شهر ساری در سال 1394 بود. نمونه‌گیری بصورت تصادفی ساده طبقه‌بندی شده و با حجم نمونه 500 نفر انجام شد. دانش و نگرش مشارکت کنندگان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و با نرم‌افزار SPSS ویرایش 22 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. يافته ها: تعداد 500 نفر با میانگین سنی51/.8 ±32/40 (حداقل 28 و حداکثر 60) سال که همگی مرد بودند در این مطالعه شرکت کردند. افراد شرکت کننده در مطالعه دارای میانگین بعد خانوار 8/13 ± 1/4 بودند. میانگین نمره نگرش 8/51 ± 2/11 بود. بیشترین فراوانی نمره کسب شده در نگرش برابر با 12 بود و بیشترین امتیاز نگرشی نیز مربوط به سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی با میانگین امتیاز 8/17 و کمترین امتیاز نیز مربوط به رانندگان تاکسی سازمان تاکسیرانی با میانگین امتیاز 2/11 از حداکثر نمره 20 بود. متوسط نمره آگاهی بدست آمده 7/42 ± 2/7 بود. بالاترین میانگین آگاهی مربوط به آتش نشانی با امتیاز 6/11 و کمترین آن مربوط به تاکسی رانی با امتیاز 1/7 از حداکثر نمره 20 بود. نتيجه گيری: نتایج مطالعه نشان داد که سطح آگاهی و نگرش نیروهای ارائه کننده خدمات به مردم در مورد کمکهای اولیه مناسب نبوده و آموزشها در این زمینه مطلوب نمی‌باشد که جهت ارتقا آن نیاز به برنامه‌ریزی مدون، کلاسهای بازآموزی و آموزشهای بدو و حین خدمت با تمرکز بر افزایش مهارت می‌باشد.Introduction: Having sufficient data regarding the knowledge and attitude of individuals towards any planning and appropriate educational interventions with the aim of learning first aid in society is essential. The present study was performed in 2015 for evaluating knowledge and attitude of service providing personnel of Sari, Iran, regarding first aid in 4 occupational groups of police, taxi driver, bus driver, and firefighter. Methods: This study is a cross-sectional one and the study population consists of city taxi and bus drivers, police and firefighters of Sari, Iran, in 2015. Sampling was done via simple random method and with a sample size of 500 individuals. Knowledge and attitude of the participants was evaluated using a questionnaire designed by the researchers and via SPSS software version 22. Results: A total of 500 individuals with an average age of 40.32 ± 8.51 (at least 28 and a maximum of 60) years, all men, participated in this study. Participants of the study had a mean family dimension of 4.1 ± 13.8. Mean attitude score was 11.2 ± 51.8. The highest frequency of obtained score in attitude belonged to 12 and the highest attitude score belonged to firefighting and safety services organization with the mean score of 17.8 and the lowest score belonged to taxi drivers of taxi driving organization with the mean score of 11.2 from the maximum possible score of 20. Mean knowledge score obtained was 7.2 ± 42.7. The highest mean of knowledge belonged to firefighters with the mean score of 11.6 and the lowest score belonged to taxi drivers with the mean score of 7.1 from the maximum possible score of 20. Conclusion: The results of the study showed that level of knowledge and attitude of those providing service to people was not proper regarding first aids and trainings in this regard is not desirable. To improve it, there is a need for schedule planning, retraining classes and trainings at the beginning and during service with concentration on improving the skills.
