مقدمه: بخش اورژانس به منظور ارایه خدمت به بیمارانی طراحی شده که از نظر شرایط فیزیولوژیک ناپایدار بوده و نیاز به بررسی و درمان مداوم براساس سیر بیماری دارند. از این رو بخش عمده ای از مراقبتهای بحرانی برای بیماران نیز در این بخش انجام می گیرد. با این حال تعدادی از بیماران مراجعه کننده به این بخش نیازی به اینگونه خدمات ندارند. مطالعه حاضر با هدف بررسي علل استفاده موارد غیر اورژانس از خدمات بخش اورژانس طراحی و اجرا شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در بخش اورژانس بیمارستان امام حسین، تهران، ایران، از مردادماه سال 1393 تا مرداد ماه سال 1394 انجام گرفت. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و کلیه بیمارانی که در بخش اورژانس پذیرش گردیدند بر اساس الگوریتم دپارتمان اورژانس دانشگاه نیویورک به موارد نیازمند خدمات اورژانس و سایر موارد تقسیم شدند. مواردی که بر اساس نتایج بررسی ها علت مراجعه نوعی بیماری بوده که نیازمند اقدامات اورژانس درمانی نبوده و از نظر سطح تریاژ در سطح چهارم و پنجم قرار داشتند پس از تایید پزشک وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات توسط یک پرستار آموزش دیده و از طریق یک چک لیست انجام گرفت. يافته ها: در مطالعه حاضر 1500 بیمار با میانگین سنی 34/17±0/40 سال وارد مطالعه شدند (47/54 درصد زن). در نهایت 601 (1/40 درصد) مورد مراجعه غیراورژانسی بر اساس تعاریف مطالعه حاضر شناخته شد. تجدید نسخه به دلیل مخدوش بودن (7/16 درصد) و در دسترس نبودن پزشک معالج (07/14 درصد) شایعترین علل مراجعات غیر اورژانس به بخش اورژانس بودند. نتيجه گيری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر به نظر می رسد که حدود 40 درصد موارد مراجعه کننده به بخش اورژانس مرکز مورد مطالعه را موارد غیراورژانس تشکیل دادند. تجدید نسخه بدلیل مخدوش بودن و در دسترس نبودن پزشک معالج شایعترین علل مراجعات غیر اورژانس بودند. جنسیت، زمان و ساعت مراجعه و همچنین داشتن سابقه بیماری به عنوان متغیرهای موثر بر مراجعات غیراورژانس مشخص شدند (001/0>p).Introduction: Emergency department (ED) has been designed to provide services for patients that are physiologically unstable and need continuous evaluation and treatment according to the process of their illness. Therefore, a major part of critical care is provided for patients in this department. However, a number of patients visiting ED do not need these kinds of services. The present study was done aiming to evaluate the causes of non-emergency cases using ED services. Methods: This cross-sectional study was carried out in ED of Imam Hossein Hospital, Teran, Iran, from August 2014 to August 2015. Convenience sampling was used and all the patients admitted to ED were divided into groups of in need of emergency services and other, based on the algorithm of New York University ED. Cases that visited due to an illness that did not need emergency services based on the evaluations and were in levels 4 and 5 of triage were included in the study after approval of a physician. Data gathering was done by a trained nurse using a pre-designed checklist. Results: In the present study, 1500 patients with the mean age of 40.0 ± 17.34 years were evaluated (54.47% female). Finally, 601 (40.1%) cases were non-emergency visits based on the definitions of this study. Rewriting the prescriptions due to distortion (16.7%) and unavailability of their physician (14.07%) were the most common causes of non-emergency visits to ED. Sex, time of visit and positive past medical history were identified as variables influencing non-emergency referrals. Conclusion: Based on the findings of the present study, it seems that about 40% of visits to the studied ED were non-emergency cases. Rewriting the prescriptions due to distortion and unavailability of their physician were the most common causes of non-emergency visits. Sex and history of illness were found to be effective variables of non-emergency visits.
