Background and Objectives: There is no accurate data on the burden of elder abuse in Iran, and few studies have been done in this area. The purpose of this study was to determine the prevalence of elder abuse and negligence in a selected population of Iranian elderlies and also to go beyond and assess its relationship with socioeconomic factors.
Methods and Materials: A cross-sectional study focused on the 300 elderlies aged 65 years which were referred to the Emergency Departments of Imam Hossein, Loghman Hakim, and Tajrish Hospitals in Tehran. A special questionnaire focused on elderly abuse with eight subsets of care-giving neglect, psychological abuse, physical abuse, financial abuse, disqualification, rejection, financial neglect, and emotional neglect was completed by the participants.
Results: Overall, 300 questionnaires were completed. Among the participants, 54% were women. The mean age of the participants was 74.1 years with a standard deviation of 9.69. Overall, 27.7% were unable to meet their daily needs. Also, 51.7% lived with their spouses, 20.3% lived with their children, and 18% lived alone. Also, 40.3% owned their homes, and 85% had health insurance. The highest scores in this questionnaire were related to the subscales of emotional neglect (25.5%) followed by psychological (17.7%) and financial abuse (12.4%).
Conclusion: Maltreatment of the elderly, especially in the areas of emotional neglect, psychological abuse and financial abuse is one of the most important issues in today's Iranian society that may be caused by changing emotional, economic and social values, as well as fading religious beliefs and morals. Therefore, it is necessary to take measures to alleviate these problems to resolve elder’s emotional and mental problems.
How to cite this article:
Oveissi S, Fadayevatan R, Ghanbari-Boroujeni M, Hatamabadi HR. Prevalence of Abuse and Neglect in Iranian Elderly Population. J Saf Promot Inj Prev. 2021; 8(4):260-5.سابقه و هدف: در كشورهاي جهان سوم آمار صحيحي در مورد سوء رفتار با سالمندان وجود ندارد و در ايران نيز ميزان شيوع سوء رفتار با سالمندان مشخص نمی‌باشد و مطالعات اندکی در این زمینه انجام شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی شیوع سوء رفتار و غفلت از سالمندان در نمونه‌ای منتخب از سالمندان ایرانی بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک بررسی مقطعی بود که بر روی 300 سالمند بالای 65 سال مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان‌های امام حسین (ع) و لقمان حکیم و شهدای تجریش شهر تهران انجام گرفت. پرسشنامه “سوء رفتار با سالمند” با هدف شناسايي و ارزيابي اشـكال مختلـف سـوءرفتار نـسبت بـه سـالمندان در خانواده و شامل هشت زير مقياس غفلت مراقبتـي، سـوء رفتار روان شـناختي، سوء رفتار جسمي، سوء رفتار مالي، سلب اختيار، طردشدگي، غفلت مـالي و عـاطفي برای شرکت کنندگان تکمیل گردید.
یافته‌ها: در این مطالعه تعداد 300 پرسشنامه تکمیل شد. در میان این شرکت کنندگان، 54 درصد زن بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان 74/1 سال با انحراف معیار 9/69 سال بود. در کل، 27/7 درصد قادر به انجام نیازهای روزمره شخصی نبودند. 57/7 درصد با همسر زندگی می‌کردند 20/3 درصد با فرزندان و 18 درصد تنها زندگی می‌کردند. در 37 درصد، اداره اموال در دست خود سالمند بود، 29 درصد در دست فرزندان و 13/7 درصد در دست همسر بود. همچنین، 40/30 درصد مالکیت منزل خود را داشتند و 85 درصد بیمه درمانی داشتند. سه زیرمقیاس “غفلت عاطفی”، “سوء رفتار روانشناختی” و “سوء رفتار مالی” به ترتیب با شیوع 25/5 درصد، 17/7 درصد و 12/4 درصد بالاترین شیوع را داشتند.
نتيجه‌گيري: سوء رفتار با سالمندان بالاخص در حوزه‌های غفلت عاطفی و سوء رفتار روانشناختی و سوء رفتار مالی یکی از مسائل مهم در جامعه امروز ایران است که می‌تواند ناشی از تغيير ارزش‌ها در عرصه‌های عاطفي، اقتصادي و اجتماعي، كمرنگ شدن اعتقادات مذهبي و اخلاقيات و غیره باشد. لذا لازم است اقدامات لازم جهت رفع این مشکلات انجام گیرد تا از مشکلات عاطفی، روانی و بیماری‌های سالمندان بکاهد.
How to cite this article:
Oveissi S, Fadayevatan R, Ghanbari-Boroujeni M, Hatamabadi HR. Prevalence of Abuse and Neglect in Iranian Elderly Population. J Saf Promot Inj Prev. 2021; 8(4):260-5
