Artykuł oryginalnyEchokardiograficzna ocena niedomykalności zastawki mitralnej u pacjentów poddanych przezskórnej walwuloplastyce mitralnej przy użyciu systemu CARILLON™

Abstract

Background: Dilated cardiomyopathy is characterised by significant enlargement of cardiac chambers, which can lead to functional mitral regurgitation. Surgery is a widely accepted treatment of secondary mitral regurgitation. Conventional cardiac surgery has a high procedural risk and therefore new techniques for percutaneous repair of mitral valve are being developed. The CARILLON&#8482; system is one of devices that is implanted into the coronary venous system, which enables tension of the mitral ring in order to improve coaptation of the leaflets. Aim: Echocardiographic analysis of the CARILLON&#8482; system implantation efficacy evaluated directly and one month after implantation. Methods: The study in included 9 patients, aged 58.56 &#177; 6 years, with severe functional mitral regurgitation, who fulfilled the following echocardiographic criteria: large central jet ł 4 cm2 or ł 20% of the left atrium area or wall-impinging eccentric jet reaching the pulmonary veins, vena contracta (VC) ł 0.30 cm, effective regurgitant orifice area (ERO) ł 0.2 cm2, regurgitant volume (RV) ł 30 ml or regurgitant fraction (RF) > 30%. Exclusion criteria were: concomitant severe tricuspid valve insufficiency, significant organic mitral valve pathology, chronic atrial fibrillation, foreign body in the coronary sinus, or thrombus in the left atrial appendage. The prerequsite for implanting the device was a significant reduction in the mitral regurgitation jet observed by transesophageal echo-cadiography (TEE), seen during the procedure. After one month, a transthoracic echocardiography (TTE) was performed to evaluate mitral regurgitation by analysing the same parameters assessed before implanting CARILLON&#8482; to the coronary sinus. Results: A significant improvement of VC after the procedure, in comparison to the value before the procedure (0.43 &#177; 0.12 vs. 0.66 &#177; 0.14 cm, p < 0.05), was observed. This improvement was lower one month after the implantation of the device (0.35 &#177; 0.1 cm, p < 0.005). The ratio of the jet area to the left atrial area was reduced from 54.96 &#177; 11.18% to 38.57 &#177; 9.79% (p < 0.005) and sustained after a month at 36.33 &#177; 10.15% (p < 0.005). Other echocardiographic parameters of evaluation of mitral regurgitation tended to improve, however the differences did not reach statistical significance. The ERO in subsequent studies was: 0.25 &#177; 0.09 cm2, 0.23 &#177; 0.07 cm2, and 0.24 &#177; 0.07 cm2, and RV decreased from 33.06 &#177; 11.81 ml before the procedure, to 32.33 &#177; 7.84 ml one month after the procedure. Conclusions: The CARILLON&#8482; system implantation to the coronary venous system in patients with secondary mitral regurgitation can lead to the improvement of selected echocardiographic indices of mitral regurgitation.Wstęp: Kardiomiopatia rozstrzeniowa charakteryzuje się znacznym powiększeniem jam serca, które może prowadzić do istotnej niedomykalności zastawki mitralnej o charakterze funkcjonalnym. Powszechnie akceptowaną metodą leczenia wtórnej niedomykalności mitralnej są zabiegi kardiochirurgiczne. Obecnie pojawiły się próby przezskórnych zabiegów naprawczych niedomykalności zastawki mitralnej w przebiegu rozstrzeni jam serca. Jednym z urządzeń wprowadzanych do żyły wielkiej serca, które umożliwia wytworzenie nacisku na pierścień mitralny w celu zmniejszenia fali niedomykalności, jest system CARILLON&#8482;. Cel: Analiza echokardiograficzna skuteczności zabiegów implantacji systemu CARILLON&#8482; przeprowadzana bezpośrednio po implantacji i w okresie miesiąca po zabiegu. Metody: Badaniem objęto 9 kolejnych pacjentów w wieku 58,56 &#177; 6,3 roku z funkcjonalną niedomykalnością zastawki mitralnej, którzy w badaniu echokardiograficznym przezklatkowym (TTE) spełniali następujące kryteria: wielkość tali fali zwrotnej (VC) ł 0,3 cm, pole powierzchni fali zwrotnej ł 6 cm2 lub ł 20% pola powierzchni lewego przedsionka, efektywne pole ujścia fali niedomykalności (ERO) ł 0,2 cm2 bądź objętość fali zwrotnej (RV) ł 30 ml albo frakcja niedomykalności (RF) ł 30%. Kryteria wyłączenia stanowiły: współistniejąca istotna niedomykalność zastawki trójdzielnej, zmiany organiczne na płatkach oraz migotanie przedsionków. Warunkiem pozostawienia implantowanego urządzenia było stwierdzenie poprawy hemodynamicznej w echokardiografii przezprzełykowej (TEE). W okresie miesiąca wykonywano kolejne badanie TTE w celu oceny wielkości fali niedomykalności i analizowano parametry oceniane przed założeniem urządzenia CARILLON&#8482; do zatoki wieńcowej. Wyniki: Stwierdzono istotną poprawę w zakresie wymiaru talii fali zwrotnej po zabiegu (0,43 &#177; 0,12 cm) w porównaniu z wartościami przed zabiegiem (0,66 &#177; 0,14 cm, p < 0,05), która utrzymywała się po miesiącu od implantacji urządzenia (0,35 &#177; 0,1 cm, p < 0,005). Stosunek powierzchni fali zwrotnej do powierzchni przedsionka zmniejszył się w wyniku zabiegu z 54,96 &#177; 11,18% do 38,57 &#177; 9,79% (p < 0,005) i utrzymywał się po miesiącu, kiedy wynosił 36,33 &#177; 10,15% (p < 0,005). Pozostałe echokardiograficzne parametry oceny niedomykalności mitralnej uległy poprawie, ale wartości nie osiągnęły istotności statystycznej. Efektywna powierzchnia ujścia fali niedomykalności w kolejnych badaniach wynosiła: 0,25 &#177; 0,09 cm2, 0,23 &#177; 0,07 cm2, 0,24 &#177; 0,07 cm2, natomiast objętość fali zwrotnej uległa zmianie od wartości 33,06 &#177; 11,81 ml przed zabiegiem do 32,33 &#177; 7,84 ml po miesiącu. U wszystkich pacjentów z badanej grupy zaobserwowano poprawę w zakresie wydolności krążenia ocenianej wg skali NYHA. Wnioski: Implantacja systemu CARILLON&#8482; do zatoki wieńcowej u pacjentów z wtórną niedomykalnością mitralną może prowadzić do poprawy wybranych wskaźników echokardiograficznych określających wielkość fali zwrotnej