Artykuł oryginalnyZjawisko restenozy w stencie, a nie typ implantowanego stentu wieńcowego wiąże się z upośledzeniem wazodylatacji indukowanej przepływem
Background: Precise mechanisms leading to restenosis are not fully understood. The type of implanted stent and the intensity of atherogenic processes may affects the restenosis rate.
Aim: To compare the long-term effects of the coronary stent implantation – paclitaxel-eluting stent (PES) or bare-metal stents (BMS) – on endothelial-dependent flow-mediated dilation (FMD), platelet-derived growth factor (PDGF) and asymmetric dimethylarginine (ADMA) serum levels and to assess the relationship between FMD, PDGF, ADMA and every-stage in-stent restenosis (eISR).
Methods: The study population included 40 patients with coronary artery disease, who underwent elective percutaneous coronary intervention (PCI) of the left anterior descending artery (LAD) with stent implantation (PES – 21 patients; BMS – 19 patients). Follow-up examination was performed 12 months after PCI.
Results: There were no differences between the PES and the BMS patients regarding FMD (PES: 11.8±7.8%, BMS: 10.5±9.2%), PDGF (PES: 5540±2209 pg/ml, BMS: 4923±2924 pg/ml) and ADMA (PES: 0.474±0.04 µmol/l, BMS: 0.456±0.03 µmol/l) serum levels. The follow-up angiography was performed when clinically indicated in 25 patients: in 15 patients with PES and 10 patients with BMS implanted. The eISR was found in 12 subjects: in 7 (47%) with PES and in 5 (50%) with BMS (NS). In all patients with eISR, the FMD values were significantly lower (6.1±3.5%, p=0.003) compared to the patients without eISR (14.3±7.8%). FMD was the only independent risk factor for eISR (OR=0.631, 95% CI 0.412-0.942, p=0.0003). The cut-off point for FMD Ł8.4% as a parameter predicting eISR was established (p=0.0001, sensitivity: 83.3%, specificity: 92.3%, PPV: 90.9%, NPV: 85.7%).
Conclusions: The type of stent implanted into LAD does not affect the FMD, PDGF and ADMA serum levels assessed one-year after a PCI procedure. The occurrence of an early in-stent restenosis is associated with impaired FMD at the time of one-year follow-up.Cel: Porównanie odległego wpływu rodzaju implantowanego stentu wieńcowego [stenty uwalniające paklitaksel (ang. paclitaxel-eluting stents, PES) vs stenty metalowe (ang. bare-metal stents, BMS)] na zależną od śródbłonka wazodylatację indukowaną przepływem (ang. flow-mediated dilation, FMD), na stężenia płytkopochodnego czynnika wzrostu (ang. platelet-derived growth factor, PDGF) i asymetrycznej dimetylargininy (ang. asymmetric dimethylarginine, ADMA) w surowicy krwi oraz ocena związku FMD, PDGF i ADMA z obserwowaną po roku od zabiegu restenozą w stencie (ang. every-stage in-stent restenosis, eISR).
Metody: Badaniami objęto łącznie 40 osób z chorobą wieńcową po przebytym zabiegu elektywnej angioplastyki przedniej tętnicy zstępującej z implantacją stentu (PES – 21 chorych, BMS – 19 chorych). Badania kliniczne, w tym FMD i oznaczenie stężeń PDGF, ADMA w surowicy krwi przeprowadzano po roku od zabiegu.
Wyniki: Nie stwierdzano znamiennych różnic pomiędzy badanymi grupami (PES i BMS) w zakresie FMD (PES: 11,8±7,8%, BMS: 10,5±9,2%), PDGF (PES: 5540±2209 pg/ml, BMS: 4923±2924 pg/ml) i ADMA (PES: 0,474±0,04 mmol/l, BMS: 0,456±0,03 mmol/l) w badanych grupach. Po uwzględnieniu wskazań klinicznych u 25 badanych, w tym 15 chorych z grupy PES i 10 chorych z grupy BMS, wykonano kontrolną koronarografię. Wystąpienie eISR stwierdzono u 12 chorych: 7 z PES (47%) i 5 z BMS (50%). U wszystkich badanych z eISR wartości FMD były znamiennie niższe (6,1±3,5%, p=0,003) w porównaniu z badanymi bez eISR (14,3±7,8%). Wartość FMD była jedynym niezależnym czynnikiem ryzyka eISR (OR=0,631; 95% CI 0,412–0,942; p=0,0003). Punkt odcięcia dla FMD jako parametru wskazującego na eISR wynosił 8,4% (p=0,0001; czułość – 83,3%; specyficzność – 92,3%; PPV – 90,9%, NPV – 85,7%).
Wnioski: Typ implantowanego stentu nie ma istotnego wpływu na wartości FMD oraz stężenia PDGF i ADMA w surowicy obserwowane po roku od elektywnej angioplastyki przedniej tętnicy zstępującej. Obecność restenozy w stencie związana jest z upośledzonym FMD po roku obserwacji