Biernacka, Elżbieta Katarzyna

Hoffman, Piotr

Kowalski, Mirosław

Kozicka, Urszula Alicja

Via Medica Journals

www.kardiologiapolska.plKardiologia Polska 2013; 71, 1: 106 ISSN 0022–9032STUDIUM PRZYPADKU / CLINICAL VIGNETTEAdres do korespondencji:lek. Urszula Alicja Kozicka, Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego, ul. Alpejska 42, 04–628 Warszawa,tel: +48 22 343 44 00, e-mail: ukozicka@ikard.plKonflikt interesów: nie zgłoszonoPrawidłowa czynność zastawki Starr−Edwardsw ujściu trójdzielnym po 43 latachod wszczepienia u chorej z anomalią EbsteinaForty-three-years proper functioning of the Starr-Edwards tricuspid valveprosthesis in the patient with Ebstein’s anomalyUrszula Alicja Kozicka, Elżbieta Katarzyna Biernacka, Mirosław Kowalski, Piotr HoffmanKlinika Wad Wrodzonych Serca, Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego, WarszawaWyniki operacji wymiany zastawki trójdzielnej, mimo znacznego postępu w zakresie technik chirurgicznych, ciągle nie są zadowalają-ce. Wiążą się z wysoką śmiertelnością, zarówno w obserwacji wczesnej (w ciągu 30 dni po zabiegu: 17%), jak i odległej (przeżycie10-letnie: 43%). Złe wyniki implantacji zastawek mechanicznych są związane przede wszystkim z dużym ryzykiem powikłań zakrze-powych. Metodą referencyjną w operacyjnym leczeniu wad zastawki trójdzielnej są protezy biologiczne, które chociaż mniej trombo-genne z czasem ulegają postępującej degeneracji, skutkującej koniecznością wymiany zastawki u młodszych chorych. Reoperacjew obrębie zastawki trójdzielnej odznaczają się szczególnie wysoką śmiertelnością szpitalną — do 37%. U chorych z anomalią Ebsteinaw przeszłości zwykle wszczepiano zastawkę; preferowaną obecnie metodą chirurgiczną, choć nie zawsze możliwą, jest naprawazastawki. Poniżej przedstawiono przypadek chorej z zespołem Ebsteina, u której potwierdzono dobry wynik implantacji mechanicznejprotezy Starr-Edwards w 43-letniej obserwacji.Kobieta w wieku 57 lat z zespołem Ebsteina, po operacji zamknięcia ubytku międzyprzedsionkowego i wszczepieniu zastawki mecha-nicznej Starr-Edwards w pozycję trójdzielną w 15. rż. (1969 r., Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, prof. Wacław Sitkowski),z trzepotaniem/migotaniem przedsionków (AFL/AF), hipercholesterolemią i niedoczynnością tarczycy w stanie eutyreozy leczonąsubstytucyjnie lewotyroksyną, została skierowana do Instytutu Kardiologii w Warszawie w celu leczenia zaburzeń rytmu serca.W wywiadach od około roku zanotowano sporadyczne krótkotrwałe kołatania serca związane z wysiłkiem, bez zasłabnięć, bólu w klatcepiersiowej i utrat przytomności. Pacjentka nie zgłaszała ograniczenia tolerancji wysiłku ani obrzęków. Chorą skutecznie leczono ace-nokumarolem, przyjmowała także spironolakton w dawce 25 mg/d., atorwastatynę 40 mg, bisoprolol 1,25 mg i lewotyroksynę 3 razyw tygodniu w dawce 25 µg. W badaniu przedmiotowym stwierdzono: stan ogólny dobry, niemiarową pracę serca z częstością ok. 70/mini słyszalny dźwięczny trzask sztucznej zastawki nad sercem, niepowiększoną wątrobę, miękki niebolesny brzuch; nie stwierdzonoprzepełnienia żył szyjnych ani obrzęków kończyn dolnych. W EKG spoczynkowym zaobserwowano AFL z przewodzeniem 3:2-3:1oraz cechami niezupełnego bloku prawej odnogi pęczka Hisa. Zdjęcie RTG klatki piersiowej uwidoczniło umiarkowanie zwiększonąobjętość serca, miąższ płucny bez zagęszczeń, dość ubogie krążenie płucne bez cech zastoju w krążeniu płucnym i wysoko profilowąprotezę zastawki trójdzielnej (ryc. 1). W echokardiografii 2D zaobserwowano prawidłowy ruch kulki sztucznej protezy Starr-Edwardsw ujściu trójdzielnym bez cech niedomykalności; zarejestrowano 2 strumienie napływu, maksymalny gradient trójdzielny wynosił8,8 mm Hg; średni 4,7 mm Hg (ryc. 2, 3). Stwierdzono nieznaczne powiększenie jamy prawej komory (droga odpływu 39 mm)i prawego przedsionka. Kurczliwość lewej komory była nieznacznie obniżona (frakcja wyrzutowa 50%). Ponadto zaobserwowanoobecność płynu do 9 mm w worku osierdziowym za tylną ścianą lewej komory. Pacjentkę zakwalifikowano do zabiegu ablacji RFpodłoża arytmii AFL/AF w trybie planowym.Sztuczna kulkowa zastawka Starr-Edwards w ujściu trójdzielnym praktycznie jest niespotykana. Obecnie się jej nie stosuje, gdyż jejimplantacja wiąże się wysokim ryzykiem zakrzepicy, powstawaniem dużych gradientów przez zastawkę i niefizjologicznym przepły-wem dyscentrycznym.Rycina 1. Wysoko profilowaproteza zastawki trójdzielnejStarr-EdwardsRycina 2. Projekcja przymostkowa w osikrótkiej; tryb doplera pulsacyjnego; prawidło-wa prędkość napływu dla sztucznej zastawkiw ujściu trójdzielnym (gradient maks. 8,8 mm Hg,średni 4,7 mm Hg)Rycina 3. Projekcja przymostkowa w osikrótkiej; tryb 2D; prawidłowy obrazzastawki Starr-Edwards w ujściu trójdzielnym

Forty-three-years proper functioning of the Starr-Edwards tricuspid valve prosthesis in the patient with Ebstein’s anomaly

https://journals.viamedica.pl/kardiologia_polska/article/download/77347/56880

Forty-three-years proper functioning of the Starr-Edwards tricuspid valve prosthesis in the patient with Ebstein’s anomaly

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Via Medica Journals