Original articlePersistent atrial fibrillation as a prognostic factor of outcome in patients with advanced heart failure

Abstract

Wstęp: Niewydolność serca jest chorobą o wysokiej chorobowości i śmiertelności, rozpoznawaną coraz częściej. U 15–30% chorych ze skurczową niewydolnością serca (HF) współistnieje migotanie przedsionków (AF). Cel: Ustalenie, czy utrwalone AF jest niezależnym czynnikiem ryzyka zgonu oraz czy ma wpływ na stan kliniczny i rokowanie u chorych ze skurczową HF. Metoda: Analizą objęto 120 mężczyzn ze skurczową HF. U 35 (58%) chorych jej podłożem była choroba niedokrwienna serca, a u 25 (42%) kardiomiopatia rozstrzeniowa. Obecność względnie brak AF stanowiły kryterium podziału chorych na 2 grupy. Do grupy AF zaliczono 60 chorych z HF i AF. Do grupy kontrolnej 60 osób z HF i rytmem zatokowym (SR). Średni czas obserwacji wynosił 36 mies. Wyniki: Po 3 latach zmarło ogółem 59 (49%) pacjentów, z tego 33 (56%) w grupie z AF. Zgony występowały częściej u pacjentów, u których podłożem była choroba niedokrwienna serca (66% vs 34%). W grupie AF różnica ta osiągnęła istotność statystyczną (72% vs 28%, pIntroduction: Chronic heart failure (CHF) is associated with high morbidity and mortality and is diagnosed more and more frequently. Fifteen to 30% of patients with systolic CHF develop atrial fibrillation (AF). Aim: To establish whether persistent AF was an independent predictor of mortality, and had a predictive value with respect to late clinical outcomes in patients with systolic CHF. Methods: Analysis comprised 120 men with systolic CHF. In 35 (58%) patients CHF was the result of ischaemic heart disease and in 25 (42%) - idiopathic dilated cardiomyopathy (DCM). Presence or absence of AF was a criterion of patients’ subsequent division into two subgroups. Sixty patients with AF were assigned to the AF group. The control group involved 60 individuals with CHF and sinus rhythm (SR) on enrolment. Mean follow-up time was 36 months. Results: Overall 59 (49%) patients died during 3-year follow-up, including 33 (56%) in the AF group. Deaths were noted more often in CHF patients with underlying ischaemic heart disease than DCM (66% vs 34%). This difference reached statistical significance in the AF group (72% vs 28%,