Uticaj filozofije jezika na savremenu političku filozofiju

Abstract

Around the mid-1990s, political philosophy was pronounced dead due to the foray of logic positivism. The arguments for this were sufficiently strong to the extent that classical political philosophy could not anymore be considered a relevant framework for research. The goal of this paper is to analyze the changes which occurred in the field of studying of political philosophy around the mid-20th century (from the 1940s to the 1970s). The author here controverts the attitude that contemporary political philosophy although abandoning metaphysical frames, still preserved the normative dimension of studying the reality. The key agent through which contemporary political philosophy emerged originates from the works of philosophers of language, particularly from later works of Ludwig Wittgenstein.Sredinom pedesetih godina XX veka politička filozofija je usled naleta logičkog pozitivizma proglašena mrtvom. Argumenti za ovo su bili dovoljno jaki, toliko da se klasična politička filozofija više nije mogla smatrati relevantnim okvirom istraživanja. Ovaj rad ima za cilj da analizira promene koje su se dogodile na polju predmeta proučavanja političke filozofije sredinom XX veka (od četrdesetih do sedamdesetih godina). Autor u ovom polemiše sa stavom da savremena politička filozofija, iako je odustala od metafizičkih okvira, i dalje zadržala normativnu dimenziju proučavanja stvarnosti. Ključni agens kroz iz koga je proizišla savremena politička filozofija potekao je iz radova filozofa jezika, naročito iz kasnijih radova Ludviga Vitgenštajna