M.Ü. Ortodonti A.D. arşivinde maksiller retrognatiye bağlı iskeletsel Sınıf III olgulara maksiller protraksiyon işlemi uygulananlar seçilmiştir. Bu olgular içerisinden, Klasik Protraksiyon Yüz Maskesi (11 olgu), MMPH (17 olgu) ve Modifiye Yüz Maskesi (12 olgu) kullanılarak protraksiyon işlemi gerçekleştirilenler ayrılmıştır.
Elde edilen lateral sefalometrik radyografiler üzerinde 14 referans nokta ve 3 düzlem belirlenmiştir. Bu noktalar referans alınarak toplam 14 iskeletsel (8 açısal ve 6 doğrusal), toplam 8 dişsel (4 açısal ve 4 doğrusal) ölçüm yapılırken, toplamda 22 açı veya uzunluk ölçülmüştür. Ölçümler, iskeletsel ve dişsel olarak iki gruba ayrılarak değerlendirilmiştir.
Verilerin değerlendirilmesinde çeşitli istatistiksel yöntemler kullanılmıştır. Sonuçlar anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirilmiştir.
Bu verilere göre üst çene, her üç grupta ön-arka yönde anlamlı olarak yer değiştirirken; eş zamanlı olarak Grup I'de saat yönünde, Grup II'de saat yönü tersinde dönme hareketi yapmış, Grup III'de de paralel olarak yer değiştirmiştir.
Grup I'de saat yönü tersine gelişen rotasyon üst çenenin geri bölgesinin uzaması ile, Grup II'de saat yönünde gelişen rotasyon anterior bölgesinin uzaması ile meydana gelirken; Grup III'de her iki bölgede eşit miktarda uzama olması sonucu herhangi bir rotasyon kaydedilmemiş ve üst çenenin öne doğru paralel olarak hareket ettiği, protraksiyon sistemlerinin ikincil etkileri olarak kaydedilmiştir.
Sonuç olarak, üst çene protrasksiyon sistemlerinin ikincil etkilerine göre tasnif edilmesi bir zorunluluktur. Zira bu sistemler üst çeneyi öne alma yönünde başarılı olsalar da, her olgu için yeterli sonuç alınmasını sağlayan asıl olarak ikincil etkilerdir. Olguya göre protraksiyon sistemi seçimi, klinik bozuklukları giderecek en uygun ikincil etkinin bilinmesi ve bu ikincil etkiyi üretecek ilgili protraksiyon sisteminin kullanılması ile mümkün olabilecektir.
Anahtar Kelimeler: Sınıf III, üst çene geriliği, Klasik Yüz Maskesi, MMPH, Modifiye Yüz Maskesi
CEPHALOMETRIC EVALUATION OF ORTHPEDIC AND ORTHDONTIC EFFECTS OF THREE TYPES OF PROTRACTION METHODS IN MAXILLARY RETROGNATHIC CASES
The archive of M.Ü. Department of Orthodontics is scanned and the Class III cases treated with maxillary protraction are selected. Among these, cases that are treated using Classic Protraction Face Mask(11 cases), MMPH(17 cases) and Modified Protraction Face Mask(12 cases) are selected.
On the lateral cephalograms, 14 reference points and 3 reference planes are marked. 14 skeletal measurements (8 angular and 6 linear) and 8 dental measurements (4 angular and 4 linear) are done. In total, 22 measurements (angular or linear) are evaluated in two groups which are skeletal and dental.
Data gathered from the measurements are evaluated by various statistical methods. The results where p<0.05 accepted as significant.
In three groups maxillary complex has significantly moved to anterior direction, instantly Group-I rotated clockwise, Group-II rotated counterclockwise and Group-III did not rotate. In Group-I, rotation is achieved by elongation of the posterior of maxilla, where in Group-II rotation is achieved by elongation of anterior region. In Group-III both anterior and posterior parts of maxilla moved vertically in equal amounts so no rotation occurred.
As a conclusion, the classification of maxillary protraction according to the secondary effects is a must. Even though each system is successful in replacement of maxilla to anterior direction, the real outcome of the protraction is the secondary effect. Finally, the determination of the protraction system to a given case is done by considering the secondary effect of the protraction system, thus the protraction system which will give the desired secondary effect should be selected in order to treat the malocclusion.
Keywords: Class III, retrognathic maxilla, Classical Protraction Face Mask, MMPH, Modified Protraction Face Mas
