Bu çalışmada, Erken Başlayan Periodontitis'li (EBP) bireylerin interproksimal kemik içi defektlerinde kortikal demineralize dondurulmuş kurutulmuş kemik (DDKK), biyoaktif cam ve bu iki greft materyalinin karışımı kullanılarak yapılan tedavinin klinik, radyografik ve mikrobiyolojik sonuçları değerlendirilmiştir. Araştırma kapsamına en az 6 mm cep derinliği, radyografik olarak 3 mm kemik içi defekti olan 22 EBP'li hasta alındı. Bu hastalardaki 30 interproksimal defekt her biri 10 defekt içeren 3 ayrı tedavi grubuna ayrılarak tedavi edildi. Hastalarda tedavi başlangıcı, operasyon öncesi ve operasyon sonrası klinik ölçümler yapıldı ve standart radyografiler alındı. Mikrobiyolojik inceleme yapmak için hastalardan tedavi başlangıcı ile operasyon sonrası 6.ayda subgingival plak örnekleri alındı.
Bulguların değerlendirilmesi sonunda; plak indeksi, gingival indeks ve dişeti kanama indeksinde her üç grupta da operasyon öncesi değerlerde elde edilen azalmanın operasyon sonrasında da korunduğu görülmüştür. Tüm gruplarda dişeti çekilmesi görülmüş ancak gruplar arası farklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. KDDB'nda da dişeti çekilmesine paralel azalma her üç grupta da görülmüştür.
Cep derinliğinde defektin en derin noktasında tüm gruplarda istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı azalma görülmüştür (p<0.01).Tedavi başlangıcı ile operasyon sonrası cep derinliği ortalama azalması gruplarda sırasıyla 4.60 mm, 4.55 mm, 4,20 mm olarak bulunmuştur. Ataşman kazancı gruplarda sırasıyla ortalama 2.80 mm, 2.40 mm, 2.25 mm olarak bulunmuş ve en yüksek değer DDKK grubunda görülmüştür. Gruplar arası fark anlamlı bulunmamıştır. Tedavi sonunda gruplarda sırasıyla 1.45 mm, 1.25 mm, 1.50 mm yeni kemik elde edilmiştir (p<0.05, p<0.01, p<0.01). Gruplar arası fark anlamlı bulunmamıştır. Radyografik olarak yeni kemik oluşumu ise sırasıyla 1.30 mm, 1.35 mm, 1.27 mm olarak bulunmuştur. Gruplar arası fark anlamlı değildir. Tüm bulgular bu üç tedavi grubunda benzer sonuçlar elde edildiğini göstermektedir.
Tedavi sonrasında zorunlu anaerob ve capnophilic mikroorganizmaların TVC'ye olan oranları azalırken, fakültatif anaerobların oranları artmıştır. Tedavi öncesi ve sonrası yüzde değişimleri DDKK grubunda zorunlu anaeroblar için %52.21 - %13.06 (p<0.05), capnophilic mikoorganizmalar için %37.81 - %0.05 (p<0.05), fakültatif anaeroblar için ise %9.97 - %83.87 (p<0.01) olarak bulunmuştur. Bu değerler Bioglass grubu için sırayla %58 - %4.29 (p<0.05), %31.2 - %3.04 (p<0.01) ve %9.62 - %65.76 (p<0.05), Kombine grubu için ise %56.71 - %13.10 (p< 0.05), %28.91 - %3.75 (p<0.05), 14.37 - 83.15 (p<0.01) olarak bulunmuştur. Çalışmamızda tedavi başlangıcında defekt bölgesinden elde edilen ve periodontal patojen olarak kabul edilen A.a, P.gingivalis, P.intermedia, Fusobacterium türleri, Capnocytophaga türleri, Eikenella corrodens ve Campylobacter rectus gibi mikroorganizmaların tedavi sonunda görülme sıklıklarının ve cfu değerlerinin azaldığı görülmüştür. Bununla beraber fakültatif anaerob olan streptokok ve actinomyces türleri için bu değerler yükselmiştir.
Bütün bu bulgulara göre EBP'li bireylerde DDKK, Biyoaktif cam ve bunun kombinasyonu ile yapılan tedaviden klinik olarak başarılı sonuçlar alındığı ve elde edilen mikrobiyolojik verilerin de bu sonucu desteklediği görülmüştür.
SUMMARY
In this study, the clinical, radiographic and microbiological results of periodontal therapy of interproximal osseous defects using cortical demineralized freeze-dried bone, bioactive glass and combination of these two graft materials were evaluated in patients with early onset periodontitis (EOP). Twenty-two EOP patients having periodontal pockets with at least 6 mm or more pocket depth and radiographically 3 mm intrabony defect were included in the study. A total of 30 interproximal defects of these patients were divided into 3 groups each consisting of 10 defects. Clinical measurements were recorded and standard periapical radiographs were taken before initial therapy and before and after surgery. For microbiological evaluation subgingival plaque samples were collected prior to therapy and 6 months postoperatively.
Data obtained from this study showed that; in all treatment groups initial plaque index, gingival index and gingival bleeding index scores are significantly reduced before surgery and these scores remained approximately at the same level during postoperative 6 months examination period. Gingival recessions were observed in all groups. Comparison of the groups showed no signficant differences. Width of the keratinized gingival tissue is also reduced in parallel with the recession.
The mean pocket depth reductions in treatment groups before initial therapy and 6 months after surgery are 4.60 mm, 4.55 mm and 4.20 mm, respectively. The relative attachment gains in groups are 2.80 mm, 2.40 mm, 2.25 mm, respectively. Although the highest score was in Combined group the differences between the groups were not significant. After treatment new bone formation was noted in all groups. Bone level changes were 1.45 mm, 1.25 mm, and 1.50 mm. Radiographic bone level changes were 1.30 mm, 1.35 mm, and 1.27 mm. Difference between the groups were not significant.
In all groups, while the proportions of obligate anaerob and capnophilic microorganisms to TVC were reduced after treatment, values for facultative anaerob microorganisms were increased. In DFDBA group percent changes for obligate anaerobes were %52.21 - %13.06 (p<0.05), for capnophilic microorganisms %37.81 - %0.05 (p<0.05) and for facultative anaerobes %9.97 - %83.87 (p<0.01). In Bioglass group these changes were found as %58 - %4.29 (p<0.05), %31.2 - %3.04 (p<0.01), %9.62 - %65.76 (p<0.05), and in Combined group %56.71 - %13.10 (p< 0.05), %28.91 - %3.75 (p<0.05), 14.37 - 83.15 (p<0.01) respectively.
Evaluation of the plaque samples obtained from the groups revealed that while the frequencies and bacterial counts of the periodontal pathogens such as Actinobacillus actinomycetemcomitans, P.gingivalis, P.intermedia, Fusobacterium spp., Capnocytophaga spp, Eikenella corrodens and Campylobacter rectus were significantly reduced, facultative anaerobes such as streptococcus and actinomyces species were increased after treatment.
All the gathered data indicates that use of DFDBA, bioactive glass and the combination of both materials in the treatment of interproximal defects in EOP patients produced significant soft and hard tissue improvements. Our microbiological findings also support clinical results
