Cytogenetic Studies On Some Species Of Pseudophoxinus (Pisces, Cyprinidae) From Anatolia

Abstract

Bu tez çalışmasında Pseudophoxinus battalgilae Bogutskaya, 1997, P. burduricus Küçük, Gülle, Güçlü, Çiftçi & Erdoğan, 2013, P. egridiri (Karaman, 1972), P. evliyae Freyhof & Özuluğ, 2009, P. fahrettini Freyhof & Özuluğ, 2009 ve P. maeandri (Ladiges, 1960) örneklerinde sitogenetik araştırmalar yapılmıştır. Metafaz hücreleri havada kurutma tekniği ile elde edilmiştir. Konstitütif heterokromatin bölgeleri C-bantlama tekniği ile nükleolus organizatör bölgeleri (NOR) ise gümüş boyama tekniği ile tespit edilmiştir. Çalışılan türlerin diploit kromozom sayılarının aynı olduğu (2n=50) fakat karyotiplerinin farklı olduğu belirlenmiştir. Karyotiplerinin: P. battalgilae'de 8 çift metasentrik (m), 14 çift submetasentrik (sm) ve 3 çift subtelo-akrosentrik (st-a); P. burduricus'da 9 çift m, 13 çift sm ve 3 çift st-a; P. egridiri'de 7 çift m, 14 çift sm ve 4 çift st-a; P. evliyae'de 7 çift m, 15 çift sm ve 3 çift st-a; P. fahrettini'de 8 çift m, 13 çift sm ve 4 çift st-a; P. maeandri'de ise 5 çift m, 16 çift sm ve 4 çift st-a kromozomdan oluştuğu belirlenmiştir. Karyotiplerdeki en uzun kromozom çifti st-a olarak ölçülmüştür. P. egridiri, P. fahrettini ve P. maeandri'nin kol sayısı 92; P. battalgilae, P. burduricus ve P. evliyae'nin ise 94 olarak hesaplanmıştır. Eşey kromozomları farklılaşması gözlenmemiştir. Analiz edilen türlerde çok sayıda kromozomun sentromerinde konstitütif heterokromatin bölgeler tespit edilmiştir. Ayrıca P. egridiri ve P. fahrettini'de bazı kromozomların sentromer çevresinde heterokromatik bloklar da belirlenmiştir. P. burduricus, P. egridiri ve P. fahrettini'de 1 çift sm kromozomun kısa kollarının ucunda; P. battalgilae, P. evliyae ve P. maeandri'de ise 2 çift sm kromozomun kısa kollarının ucunda NOR gözlenmiştir. Ayrıca P. battalgilae, P. burduricus, P. evliyae ve P. fahrettini'ye ait bazı örneklerde NOR sayısı, lokasyonu ve büyüklüğü bakımından polimorfizm de belirlenmiştir.In this study the cytogenetics of Pseudophoxinus battalgilae Bogutskaya, 1997, P. burduricus Küçük, Gülle, Güçlü, Çiftçi & Erdoğan, 2013, P. egridiri (Karaman, 1972), P. evliyae Freyhof & Özuluğ, 2009, P. fahrettini Freyhof & Özuluğ, 2009 and P. maeandri (Ladiges, 1960) were studied. Metaphase cells were obtained by using air drying technique. C-banding technique was used for determining constitutive heterochromatin regions whereas silver staining was used for determining nucleolus organizer regions (NORs). Diploid chromosome numbers of analyzed species were found to be the same (2n=50) but their karyotypes were different. Karyotypes were as follows: 8 pairs of metacentric (m), 14 pairs of submetacentric (sm) and 3 pairs of subtelo-acrocentric (st-a) for P. battalgilae; 9 pairs of m, 13 pairs of sm and 3 pairs of st-a for P. burduricus; 7 pairs of m, 14 pairs of sm and 4 pairs of st-a for P. egridiri; 7 pairs of m, 15 pairs of sm and 3 pairs of st-a for P. evliyae; 8 pairs of m, 13 pairs of sm and 4 pairs of st-a for P. fahrettini; 5 pairs of m, 16 pairs of sm and 4 pairs of st-a chromosomes for P. maeandri. For all species studied, the largest chromosome pair of the complements was st-a. Fundamental arm number was calculated as 92 in P. egridiri, P. fahrettini and P. maeandri, and 94 in P. battalgilae, P. burduricus and P. evliyae. For all species studied, sex chromosome differentiations were not observed. Constitutive heterochromatin regions were found on the centromeres of several chromosomes in all species studied. Additionally heterochromatic blocks were determined in the pericentromeres of some chromosome pairs in P. egridiri and P. fahrettini. NORs were detected in the telomeres of the short arms of 1 pair of sm chromosome in P. burduricus, P. egridiri and P. fahrettini while in the telomeres of the short arms of 2 pairs of sm chromosomes in P. battalgilae, P. evliyae and P. maeandri. Also NOR polymorphisms were observed on some specimens of P. battalgilae, P. burduricus, P. evliyae and P. fahrettini for number, location and size