The effects of glucosamine chondroitin sulphate on healing of tendon material which is placed to bone tunnel

Abstract

Giriş: Günümüzde tendon yaralanmaları sık karşılaşılan bir yaralanma haline gelmiştir. Bu yaralanmalar fazla kullanmaya, travmaya veya enflamatuar sürece bağlı olabilirler. Tendon yaralanmaları kendiliğinden iyileşme sonrası fonksiyonel kayıplara neden olabileceklerinden cerrahi tamire ihtiyaç duyarlar. Cerrahi tedavi sonrası tendonun yeniden kemiğe güçlü bir şekilde bağlanması eklem hareketlerinin fonksiyonel olarak sağlanması açısından önemlidir. Kemik tendon arası bağlantının güçlü bir şekilde kurulabilmesi için çeşitli çalışmalar yapılmış ve bir çok ajan iyileşmeyi arttırmak için denenmiştir. Glukozamin kondroitin sülfat kompleksi (GlcN-CS) hücre kültürlerinde tenosit aktivitesini uyardığı gösterilmiş bir ajandır. Biz çalışmamızda GlcN-CS kompleksinin kemik tünel içinde tendon iyileşmesine katkısını araştırmayı planladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 28 adet Yeni Zellanda tavşanı kullanılmıştır. Tavşanlar 2 gruba ayrılmıştır. Birinci grup kontrol grubu ikinci grup ise glokozamin-kondroitin sülfat preparatı verilecek grup olarak planlanmıştır. 28 tavşanın her birisinin sağ arka bacaklarında bulunan ekstansor digitorum longus (EDL) kaslarının tendonları yapışma yerlerinden cerrahi olarak ayrılmış ve daha sonra tibialarında açılan tüneller içerisine yerleştirilmiştir. Tavşanlar 6. ve 12. haftalarda sakrifiye edilmiş ve tibiaları ve EDL kasları çıkartılmıştır. Her hafta grubunda örneklerden 4 tanesi histolojik 3 tanesi ise biyomekanik çalışmaya ayrlmıştır. Histolojik çalışmaya ayrılan örnekler uygun şekilde hazırlandıktan sonra H&E, Mason Trikrom ve Toludin mavisi ile boyanmış ve incelenmişlerdir. Sonuçlar semikantitatif olarak skorlanmışlardır. Biyomekanik teste ayrılan örnekler 10mm/dk hızında olacak şekilde gerim testine tabi tutulmuşlardır. Her örnek için sonuçlar tektek kaydedilmiştir. Bulgular: Histolojik örnekler incelendiğinde ve semikantitatif olarak skorlandıklarında toplam skorlar gözönüne alınınca 6. hafta ve 12. hafta gruplarının GlcN-CS alanları anlamlı ölçüde farklı bulunmuşlardır (p0,05) GlcN-CS grubunda tendonlar, kontrol grubundan farklı olarak kopma kuvvetlerine ulaştıklarında kemik tünel içinden değil kas tendon birleşkesinden ve ya tendon gövdesinden kopmuşlardır. Sonuç: Histolojik ve biyomekanik sonuçlar gözönüne alındığında GlcN-CS kompleksi tendonların kemiğe cerrahi sabitlenmeleri ardından oral yolla uygulandıklarında erken iyileşme dönemi olan 6. haftada ve 12. haftada kemik tünel-tendon birleşim noktasında iyileşmeye olumlu etkiler göstermektedirler.Today, tendon injuries have become frequent. These injuries can result from overuse, trauma or inflammatory processes. As tendon injuries can lead to function losses when left to heal on their own, they require surgical repairment. Following surgical treatment, strong reattachment of the tendon to the bone is essential in terms of enabling functional joint movements. There have been numerous studies in order to enable restructuring a robust reattachment of the tendon and the bone and many agents have been tried in order to enhance healing. Glucosamine chondroitin sulfate (GlcN-CS) is an agent that has been shown to stimulate tenocyte activity in cell cultures. This study aims to research the contribution of glucosamine chondroitin sulfate to the healing of tendons within the bone tunnel. Equipment and Method: 28 New Zelland rabbits have been used as subjects in the study. The subjects were divided into two groups. The first was the control group, while the second one was planned to receive a preparation of glucosamine chondroitin sulfate. In each of the 28 rabbits, tendons of the extensor digitorum longus (EDL) muscles, located in their right hind legs, were surgically detached from the points of attachment and then placed in tunnels drilled in their tibias. The subjects were sacrificed on the 6th and 12th postoperative weeks and their tibias and EDL muscles were removed. In the group for each of the above weeks, 4 of the samples were set aside for histological examinations, and 3 for biomechanical studies. The samples reserved for histological examination were then prepared accordingly, dyed with H&E, Masson Trichrome and toluidine blue and studied. The results were scored semi-quantitatively. The samples reserved for biomechanical testing were subjected to tension tests at the rate of 10 mm/min. The results for each of these samples were recorded separately. Findings: Upon examining and semi-quantitatively scoring the histological samples, a significant difference has been observed in GlcN-CS areas 75 of the 6th and 12th week groups, taking the total score into consideration (p0.05), in the GlcN-CS group, as opposed to the control group, when tendons reached the breaking strength, they detached not from inside the bone tunnel but from the muscle- tendon connections or from the tendon body itself. Conclusion: Taking histological and biomechanical results into consideration, when GlcN-CS is orally applied following surgical attachment of tendons to bones, in the early recovery period of 6th week and 12th week, it has a positive effect on recovery in the bone tunnel- tendon connection point