The Effect Of Kayseri Urban Transformatıon Applıcatıons On Urban Memory In The Course Of Tıme

Abstract

Kayseri, yaklaşık 6000 yıllık geçmişe sahip, çok katmanlı bir kültür kentidir ve bu çok katmanlı kent İç Kale ve surları odak noktasına alarak zaman içerisinde gelişmiş ve yayılmıştır. Cumhuriyet’in ilanı ve sonrasındaki döneme kadar kendi halinde gelişen kent, 1933 yılında başlayan planlama çalışmaları ile tek merkezli olarak hızlı bir değişim süreci yaşamış, kent merkezi ve çeperlerinde köklü dönüşümler gerçekleşmiştir. Günümüzde, Kayseri İç Kalesi’nin Kültür ve Sanat Ortamına Dönüştürülmesi Projesi, Sahabiye Mahallesi’nin Kentsel Dönüşümü Projesi, Tavukçu Mahallesi’nin (geleneksel Kayseri mahallesi olarak) Yeniden Canlandırılması Projesi ile kentin değişim ve dönüşüm süreçleri halen devam etmektedir. Yapılan çalışma tarihsel süreklilikte bir kent okuması yapılarak, değişim / dönüşüm alanlarına yapılan müdahalelerin Kayseri kent belleğine etkilerinin irdelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada yöntem olarak Kayseri’nin planlama dönemleri temel alınarak bir sınıflandırma yapılmış ve bu sınıflandırmaya göre kentin sınırlar, bölgeler ve mimari yapılar bağlamında dönüşümü incelenmiştir. Bu planlar: 1933 Çaylak Planı, 1945 Oelsner-Aru Planı, 1975 Taşçı Planı, 1986 Berksan Planı ve 2006 Doğukan Planı’dır. Bütüncül bir anlayışla bu yapısal dönüşümler beraberinde zaman içerisindeki içeriksel farklılıklar da teze konu edinilmiştir. Yapılan incelemede Kayseri özelinde tüm planlama dönemlerinde genel olarak kentsel yenileme yaklaşımının benimsendiği, korumacı tutumun sadece tekil yapılar ölçeğinde ele alındığı, fakat bunun tercih edilen bir tutum olmadığı ve bu nedenle de kent hafızasının kesintiye uğradığı görülmüştür. Kayseri özelinde yapılan bu çalışmanın ülke genelinde yaşanan dönüşüm süreçleri ile mekânsal ve sosyal değişimin bir yansıması olarak günümüz mimarlık tartışmalarına katkı sunması beklenmektedirKayseri is a multi-layered cultural city with a history of approximately 6000 years, and this multi-layered city developed and expanded over time by focusing on the Inner Castle and the city walls. The city, which developed into its own until the declaration of the Republic and immediately after it, experienced a rapid change around a single center with the planning works that started in 1933, and radical transformations took place in the city center and its surroundings. Today, the transition and transformation processes of the city are still going on with the Project of Transforming the Kayseri Citadel into a Culture and Art Environment, the Urban Transformation of the Sahabiye Neighborhood, and the Revitalization of the Tavukçu Neighborhood (as a traditional Kayseri neighborhood). In this study, it is aimed to examine the effects of interventions in the fields of transition / transformation on Kayseri city memory by reading a city in historical continuity. In this study, a classification was made based on the planning periods of Kayseri and the transformation of the city in terms of borders, regions and architectural structures was examined. These plans are: 1933 Çaylak Plan, 1945 Oelsner-Aru Plan, 1975 Taşçı Plan, 1986 Berksan Plan and 2006 Doğukan Plan. With a holistic approach, these structural transformations and contextual differences over time have been the subject of the thesis. In this study, it was seen that urban renewal approach was generally adopted in all planning periods in Kayseri and the conservative attitude was the case only on the scale of individual buildings, but this was not a preferred attitude as the memory of the city was interrupted. It is expected that this study conducted in Kayseri will contribute to today's architectural discussions as a reflection of the transformation processes and spatial and social changes throughout the country