Discourse markers and spoken English: Nonnative use in the Turkish EFL setting

Abstract

Bu doktora çalışması, anadili İngilizce'den farklı olan Türk konuşucuları tarafından kullanılan söylem belirleyicilerini, anadili İngilizce olan konuşucuların sözlü söylemlerinde kullanılanlarla karşılaştırarak, konuşma İngilizce söylemindeki tekrar sıklıklarını ve işlevlerinin kullanımını araştırmayı amaçlamaktadır. Bu amaçlar için, araştırma, hem nitel hem de nicel araştırma yöntemlerini kullanmıştır. Araştırmanın nitel yanı içerisinde, çevri yazı yöntemiyle, Gazi Üniversitesi'nde okuyan Türk lisans öğrencilerinin ders sunumlarını içeren bir araştırma bütüncesi oluşturulmuştur. Verileri, karşılaştırmak için, MICASE bütüncesi yardımıyla ile Michigan Üniversitesi'ndeki öğrenci sunumlarının yazılı metinlerine erişilmiştir. Her iki bütüncedeki söylem belirleyicilerinin tekrar sıklığı belirlenmiştir. Sonuçlar, Türk İngilizce konuşucularının konuşma İngilizcesi'nde söylem belirleyici çeşitliği eksikliğine sahip olduklarını ve söylem belirleyicilerini sınırlı sayıda kullandıklarını göstermektedir. Çalışmanın nicel yönü içinse, söylem belirleyicilerinin işlevleri, her iki bütünceden örneklendirilmiştir; bu da, anadili İngilizce olmayan konuşucuların, sözlü söylemde söylem belirleyicilerinin işlev çeşitliğinden yararlanmadıklarını ortaya çıkarmıştır. Bu bulgularla birlikte, araştırma, konuşma İngilizcesi söyleminde söylem belirleyicilerinin kullanımı konusunda Türk konuşucularda farkındalığı artırma ihtiyacının önemini vurgulamaktadır ve İngilizce dil eğitimi için dikkate değer çıkarımlar önermektedir.This dissertation aims at identifying the discourse markers used by Turkish nonnative speakers of English, their occurences in their spoken English discourse by comparing them with the ones used in native speakers' spoken discourse and their use of functions. For these purposes, the study used both quantitative and qualitative research methods. Within the quantitative side of the study, a research corpus was composed with the course presentations of the Turkish undergraduate students studying at Gazi University throughout transcription process. To compare the data, transcripts of student presentations from University of Michigan with the help of MICASE Corpus were also attained. The occurences of the discourse markers in both corpus were determined. The results show that Turkish nonnative speakers of English have a lack of variety in using discourse markers in their spoken English and use discourse markers in a limited number. As for the qualitative side of the study, the functions of the discourse markers were given examples from two corpus, which revealed that nonnative speakers do not benefit from the variety of functions of the discourse markers in spoken discourse. Along with these findings, the study highlights the importance of the need for awareness-raising of Turkish nonnative speakers in using discourse markers in their spoken English discourse and recommends considerable implications for English language teaching