Cel pracyZastosowanie metod stereotaktycznych w brachyterapii HDR pozwala na doktadną lokalizację targetu oraz umożliwia precyzyjne umiejscowienie kateterów. Celem pracy jest analiza geometrii układu kateterów oraz zastosowanie algorytmów optymalizacyjnych dla uzyskania optymalnego rozkładu dawki w brachyterapii guzów mózgu.Materiał i metodyPrzedstawiono planowanie brachyterapii HDR guzów mózgu z użyciem systemu stereotaktycznego. Analizowano implanty o różnej długości aktywnej, złożone z trzech i czterech równoległych kateterów. Porównano następujące parametry rozkładu dawki: objętość leczoną (V100), objętość napromienianą (V50), objętość wysokiej dawki (V200). Przeanalizowano wpływ algorytmów optymalizacyjnych na wymienione parametry rozkładu dawki. przedstawiono zalety histogramów dawka-objętość w trójwymiarowej analizie rozkładu dawki.WynikiWykazano niewielkie różnice analizowanych parametrów między implantami utworzonymi z trzech i czterech kateterów. Wykazano wzrośt homogenności dawki w obrębie izodozy referencyjnej i jednocześnie wzrost objętości napromienianej po zastosowaniu algorytmów optymalizacyjnych
